Gdy słyszę płacz niemowlęcia, nawet wyobrażenie, lub mówienie o krzywdzie wobec dzieci- wywołują nie

To, co Pani opisuje, nosi cechy reakcji traumatycznej. Bodziec związany z płaczem niemowlęcia czy nawet wyobrażeniem krzywdy dziecka działa jak silny „wyzwalacz” – natychmiast uruchamia kaskadę emocjonalną i somatyczną: pojawia się gwałtowny płacz, przyspieszone i nierówne bicie serca, uczucie paraliżu psychicznego oraz natrętne, uporczywe myśli, które nie pozwalają wrócić do równowagi przez długi czas. Mechanizm ten przypomina klasyczne objawy zespołu stresu pourazowego, gdzie neutralne z pozoru bodźce związane z tematem traumy wywołują intensywną reakcję emocjonalną i fizjologiczną. Skuteczne podejście obejmuje dwie płaszczyzny. Farmakoterapia - pozwala złagodzić natrętne myśli i zmniejszyć ogólną podatność na reakcje lękowe. Równocześnie ogromne znaczenie ma psychoterapia, szczególnie ukierunkowana na traumę – terapia poznawczo-behawioralna z elementami ekspozycji lub EMDR, które pozwalają „odczulić” organizm na wyzwalacze i przywrócić poczucie kontroli.