Dzień dobry. Jestem dorosłą, raczej oczytaną osobą i zauważyłam, że podczas rozmowy oraz publicznych

Pani opis wskazuje na możliwość występowania u Pani tzw. fobii społecznej czyli lęku przed rozmaitymi sytuacjami społecznymi, a na pewno przed wystąpieniami publicznymi. Warto byłoby skorzystać z konsultacji psychologicznej, aby ustalić jakich obszarów ten lęk dotyczy i jak bardzo jest zakorzeniony. Źródeł tego zaburzenia należałoby szukać w przeszłości. Oczywiście warto je zidentyfikować, aby lepiej zrozumieć swoje objawy. Terapia poznawczo-behawioralna np. w dużej mierze polega na stopniowym konfrontowaniu się z sytuacjami fobicznymi zgodnie z zasadą małych kroków. Ważne, aby robić to pod okiem doświadczonego terapeuty, który we współpracy z klientem odpowiednio opracuje plan działania, dopasuje narzędzia i taktyki, a następnie wesprze klienta w trakcie realizacji planu przede wszystkim swoją wiedzą i praktyką.

Życzę powodzenia!
Natalia Orzechowska

Witam Panią,
Zaistniała sytuacja może mieć podłoże emocjonalne, bądź też być związana z lękiem, zaniżoną samooceną, wiarą w siebie i swoje możliwości. Polecam Terapię Skoncentrowaną na Rozwiązaniach, która pomaga w odkryciu siły w sobie, by poradzić sobie z trudnościami. Terapię warto dobrać do siebie, nie każdej osobie będzie pasowało zawsze to samo. Powodzenia! Sonia Abramek, psycholog.

Dzień dobry.
Z Pani wiadomości wynika, że trudności z wypowiadaniem się publicznie mocno wypływają na Pana codzienne życie. Dodatkowo zauważam, że jest Pani wrażliwa na sygnały płynące z ciała, a sytuacja doświadczania dużego stresu w obecności innych daje się Pani we znaki. Zastanawiam się, czy był taki moment w Pani życiu, kiedy czuła się Pani kompetentna w takiej sytuacji, mniej zestresowana? Jeśli tak proszę zastanowić się nad tym - co wtedy było inaczej?
Zachęcam do zastanowienia się nad tymi kwestiami, tym bardziej, że mam wrażenie, że jest Pani osobą wnikliwą i nastawioną na poszukiwanie rozwiązania swojego problemu.
Warto również rozważyć konsultację psychologiczną - czasami już jedna rozmowa z osobą, która patrzy na nas z dystansu, może być pomocna.
Życzę wszystkiego dobrego!

Dzień dobry. Przyczyny opisywanych przez Panią trudności mogą być różne, dlatego polecam udać się do specjalisty w celu ustalenia źródła problemu. Najczęstszą przyczyną tego typu problemów są zaburzenia lękowe, a dokładniej fobia społeczna. Problem może się pogłębiać, jeśli pozostawimy go bez odpowiedniego działania, ponieważ tego typu zaburzenia mają tendencje do narastania. Gdy dana sytuacja wywołuje w nas dyskomfort, zaczynamy o tym częściej myśleć, co powoduje wzrost lęku i stresu związanych z tą sytuacją. Warto przerwać to błędne koło dzięki pomocy specjalisty i odzyskać równowagę. Pozdrawiam i życzę sukcesów

W rozumieniu poznawczo-behawioralnym, trudności w płynnym wysławianiu się w sytuacjach rozmowy czy publicznych wystąpień mogą wynikać z negatywnych przekonań na temat własnych umiejętności komunikacyjnych czy reakcji emocjonalnych związanych ze stresem. Często pojawia się tu efekt tzw. „presji wydajności” – im bardziej koncentrujemy się na unikaniu błędów, tym większe napięcie i trudność w swobodnym formułowaniu wypowiedzi. Ponadto, jeśli w Pani myśleniu pojawiają się myśli typu „muszę mówić perfekcyjnie” lub „jeśli się pomylę, inni uznają mnie za niekompetentną”, może to prowadzić do wzrostu lęku i w efekcie do realnych trudności językowych.

W podejściu poznawczo-behawioralnym skuteczną strategią jest identyfikacja i modyfikacja tych przekonań oraz stopniowa ekspozycja na sytuacje, które wywołują dyskomfort. Może Pani spróbować świadomie zwracać uwagę na myśli, które pojawiają się przed i w trakcie wypowiedzi, a następnie zastępować je bardziej realistycznymi, np. „Nikt nie mówi bezbłędnie, najważniejsze jest przekazanie treści” lub „Ludzie są bardziej skupieni na tym, co mówię, niż na moich potknięciach”. Dodatkowo warto ćwiczyć swobodną mowę, np. nagrywając siebie lub stopniowo zwiększając ekspozycję na trudniejsze sytuacje, zaczynając od rozmów w komfortowym gronie, a potem przechodząc do bardziej wymagających wystąpień. Pomocne może być również stosowanie technik relaksacyjnych, które redukują napięcie i pomagają w większej płynności wypowiedzi.

Jeśli trudności utrzymują się mimo samodzielnych ćwiczeń, warto rozważyć pracę z psychologiem, który pomoże przepracować schematy poznawcze i wprowadzić konkretne techniki zwiększające pewność siebie w komunikacji. Życzę powodzenia :)

Dzień dobry. To, co Pani opisuje, najczęściej wiąże się ze stresem i lękiem przed oceną – w piśmie mamy czas na poprawki, w mowie działamy pod presją chwili. Pomóc może praca nad sobą z psychologiem, np. nad redukcją napięcia, budowaniem pewności siebie i akceptacją drobnych błędów. Równolegle warto ćwiczyć głośne mówienie w bezpiecznych warunkach (czytanie na głos, krótkie prezentacje do lustra czy nagrania). Regularna praktyka i wsparcie psychologa zwykle szybko przynoszą poprawę.
Pozdrawiam Edyta Nowak, psycholog