czy pesymistyczne nastawienie do świata musi koniecznie wynikać z zaburzeń psychicznych, także zabur

Dzień dobry. Nasz charakter kształtuje się poprzez różne wydarzenia w związku z czym wszystko ma swoją przyczynę
Według prof. Seligmana sposób, w jaki tłumaczymy sobie, dlaczego coś się wydarza, wykształca się u nas już w dzieciństwie. Styl ten może być optymistyczny lub pesymistyczny. Duży wpływ na nasz własny styl wyjaśniania ma między innymi styl wyjaśniania naszych matek czy też opiekunów.

Dzień dobry, wszyscy posługujemy się jakąś soczewką, za pomocą której oglądamy świat i doświadczamy go. Korzystamy też z tzw. "atrybucji", tj sposobów, jaki wyjaśniamy sobie to, co nas spotyka. Posłużę się przykładem. Idąc ulicą, widzimy, że ktoś nam się przygląda - to zdarzenie może mieć wielorakie uzasadnienia spośród których wybieramy to, czym będzie dla nas. Przyglądanie się może oznaczać, że ktoś dostrzegł naszą atrakcyjność, że dostrzegł w nas coś, co go zatrzymało. Jednocześnie może oznaczać, że patrzy na nas, bo wyglądamy okropnie i na pewno jesteśmy obiektem drwiny.
Jak widać ta sama sytuacja, może zostać zinterpretowana na milion sposobów.
Jasnym jest, że czas naszego dorastania, dom, w którym się wychowywaliśmy i wczesne doświadczenia w dużej mierze odpowiadają za jakość naszej soczewki. Trudno oczekiwać, by osoba, której wczesne, lub późniejsze doświadczenia, były związane z przemocą, wyśmianiem, lub opuszczeniem - odczytywała świat tak samo, jak ktoś, kto nie doznał takiej krzywdy.
Na szczęście mamy do końca wpływ na wybory, jakich dokonujemy i możemy - czasem, jako dorośli i bardzo dojrzali już ludzie zweryfikować to, czy sposób, w jaki widzimy świat, jest tym sposobem, który wybieramy. Jeśli okaże się, że decydujemy dokonać zmiany, to mamy szansę na drodze osobistego rozwoju, a także własnej terapii - taką zmianę przeprowadzić. Nie jest to łatwe, ale jest to możliwe.
Pozdrawiam serdecznie, życząc wyborów, które budują.