Córka lat 11 stwierdzona tężyczka, podejrzenie migreny z Aurą i TIA oraz możliwość padaczki. Od pona
2
odpowiedzi
Córka lat 11 stwierdzona tężyczka, podejrzenie migreny z Aurą i TIA oraz możliwość padaczki. Od ponad roku zaburzenia lękowe, lęk nawet w czasie dnia bała się sama zostać w domu, a nawet na piętrze jeśli ktoś był na dole. Spi z mamą. Była pod opieką psychologa, przed stwierdzeniem tężyczki. Psycholog nie stwierdził nic niepokojącego, rozwija się prawidłowo, jest bardzo wrażliwa i ma ogromną wyobraźnię( córka dużo czyta). Córka wszystkie emocje dusi w sobie, ma tendecję do pesyminizmu, jest bardzo nie dowartościowana( choć od małego cieszę się z każdego choć najmniejszego sukcesu, często powtarzam jej że jest śliczna, mądra iże ją kocham itp.) Zaczynam być sfrustrowana, czasem nawet zła na córkę i ona pewnie to wyczuwa, a wiem, że to nie jej wina i że ona też z tego powodu cierpi. Powinnam udać się jeszcze raz do psychologa(oczywiście innego) czy do psychiatry?
Droga Pani,
Przede wszystkim jest Pani w bardzo trunek sytuacji i fakt, że do głosu dochodzą wszystkie emocje nawet te negatywne jest zupełnie normalne. Warto to tylko przegadać z córką. Opowiedzieć jej, że Pani złość nie jest na nią i przez nią i pogadajcie o Waszych emocjach.
Jeżeli chodzi o problemy córki, to gdyby pojawiłaby się Pani u mnie w gabinecie, na pewno poprosiłabym o wizytę u neurologa i psychiatry, bowiem objawy psychiczne jakie Pani opisuje, jeżeli są jedyne, to można działać tylko na gruncie psychologicznym. Natomiast współwystępowanie schorzeń i podejrzeń jakie Pani wymieniła, może wskazywać, że nadmierna lękowość, może mieć podłoże neurologiczne.
Wierzę, że wynienieni przeze mnie specjaliści nic konkretnego nie odkryją. I z taką wiedzą, będzie o wiele łatwiej pracować psychologowi.
Trzymam kciuki!
Przede wszystkim jest Pani w bardzo trunek sytuacji i fakt, że do głosu dochodzą wszystkie emocje nawet te negatywne jest zupełnie normalne. Warto to tylko przegadać z córką. Opowiedzieć jej, że Pani złość nie jest na nią i przez nią i pogadajcie o Waszych emocjach.
Jeżeli chodzi o problemy córki, to gdyby pojawiłaby się Pani u mnie w gabinecie, na pewno poprosiłabym o wizytę u neurologa i psychiatry, bowiem objawy psychiczne jakie Pani opisuje, jeżeli są jedyne, to można działać tylko na gruncie psychologicznym. Natomiast współwystępowanie schorzeń i podejrzeń jakie Pani wymieniła, może wskazywać, że nadmierna lękowość, może mieć podłoże neurologiczne.
Wierzę, że wynienieni przeze mnie specjaliści nic konkretnego nie odkryją. I z taką wiedzą, będzie o wiele łatwiej pracować psychologowi.
Trzymam kciuki!
Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online
Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu.
Pokaż specjalistów Jak to działa?
Dzień dobry, jeśli chodzi o diagnozę i terapię zaburzeń lękowych u dzieci, najpierw należy wykluczyć wszelkie zaburzenia natury psychicznej jak i wszelkie zmiany w OUN. Jeśli psychiatra i neurolog wykluczą wszelkie inne zaburzenia wtedy należy z córką udać się do psychologa o specjalizacji dziecięcej, który podejmie się terapii zaburzeń lękowych. Bardzo ważna na tym etapie jest diagnostyka i określenie etiologii zaburzeń lękowych. W terapii uczestnizą również rodzice dziecka. Proponowałabym wybrać najpierw psychologa, z którym Pani i córka chciałbyście współpracować, udać się na wizytę wstępną konsultacyjną i tam omówić dalsze kroki postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Pozdrawiam Magdalena Kaczmarczyk psycholog w Łodzi
Wciąż szukasz odpowiedzi? Zadaj nowe pytanie
Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej.