Co kiedy dziecko jest karą , a nie powodem do radości? Jestem mamą od 3,5 roku. Niestety ciąża nie b

Każda mama miewa różne uczucia wobec swojego dziecka, co wcale nie oznacza, że nie kocha swojego potomstwa. Zmęczenie, mieszane uczucia związane z początkiem ciąży, równoległe cele życiowe mogą sprawiać, że kobietę frustruje rola matki i jest to naturalne. Jeśli jednak stan przedłuża się, warto skonsultować się ze specjalistą - psychologiem, psychoterapeutą. Życzliwa osoba może pomóc rozeznać się czego dokładnie dotyczą Pani odczucia, z czego wynikają i jak sobie z nimi poradzić. Ważne, by zdawać sobie sprawę ze swoich uczuć, wówczas nie mają one nad nami takiej władzy.

To bardzo ważne, że w ogóle Pani o tym mówi i jest tego świadoma. Bycie mamą jest bardzo trudne, a szczególnie jeśli nie było to planowane. Warto wybrać się na konsultacje do psychologa, najlepiej takiego, który pomoże Pani również w wypracowaniu umiejętności wychowawczych - wiedza jak mogę sobie poradzić z dzieckiem, jakich użyć narzędzi wychowawczych z szacunkiem do siebie i dziecka - daje poczucie skuteczności. Rodzic jest mniej sfrustrowany a dziecko bardziej "grzeczne", a dzięki temu rodzic bardziej zadowolony, a więc dziecko też ;) Rozmowa z psychologiem może też pomóc w rozpoznaniu tego co się u Pani dzieje i z czego wynikają Pani odczucia do dziecka i do nowej roli. Oferuję swoją pomoc. Pozdrawiam
Powodzenia!

Dzień doby
Mamy doświadczają niekiedy różnych emocji względem swoich dzieci, przyczyn tego może być wiele począwszy od nieprzepracowanej depresji poporodowej a skończywszy na problemach we własnym dzieciństwie, które przekładają się na stosunek do macierzyństwa. Jeśli czuje Pani coraz większy dyskomfort w relacji z własnym dzieckiem i nie rozumie Pani dlaczego tak się właśnie dzieje serdecznie polecam konsultacje z psychologiem. Na terapii pozna Pani przyczyny takiego stanu emocjonalnego i podejścia do dziecka, spróbuje Pani wraz z psychologiem poszukać rozwiązania problemu.
Pozdrawiam
Magdalena Kaczmarczyk

Dzień dobry,
nie da się prosto odpowiedzieć na pytanie, co robić, kiedy dziecko okazuje się być karą. Aby zrozumieć tę sytuację należałoby się zastanowić, co sprawiło, że do tej kary doszło, tj. jakie były okoliczności i co zadecydowało, że pojawiło się dziecko. Jeśli było planowane w dalekiej przyszłości, to dlaczego podjęto taką decyzję? To są bardzo trudne pytania, które należałoby zadać w gabinecie podczas rozmowy. Niewykluczone, że stoją za tym również inne kwestie, przekonania, nieświadome aspekty i mechanizmy, do których świadomie nie mamy dostępu. To, co wybrzmiewa to to, że ta zmiana życia jest odbierana jako karząca, uderzająca w niezaspokojone pragnienia, które już nie mogą się spełnić (a przynajmniej część z nich). Jeśli byłaby Pani gotowa na głębsze zastanowienie się nad tym i poszukanie własnej odpowiedzi, to być może wtedy dowie się Pani, co z tym zrobić i jak żyć akurat w przyszłości, która nadeszła za szybko i stała się teraźniejszością.