lek. Tadeusz Urban

Trafiłam do tego lekarza z powodu bólu całego ciała, wad postawy oraz zwyrodnieniami kręgoslupa. Doktor spóźnił się ponad pół godziny (byłam pierwszą pacjentką) wszedł do gabinetu, zamknął drzwi i siedział tam 15 minut. Stwierdziłam że może trzeba zapukać i się przypomnieć, po otwarciu drzwi dostałam reprymendę że "zaraz, muszę włączyć komputer!". Wizyta była krótka, pytania lekarza nie były skierowane do mnie o czym się przekonałam kiedy zaczęłam odpowiadać na pytanie jakie mam objawy, wtedy dostałam kolejną reprymendę, że to nie mnie pyta tylko moją mamę. Miałam wtedy 16 lat z zostałam kompletnie zignorowana do końca wizyty, poza retorycznym pytaniem: "wszystko Cię boli? Co włosy Cię bolą? Paznokcie Cię bolą?" Nie zostałam zbadana, tylko dostałam skierowanie na oddział rehabilitacji i opieprz, dlaczego tak późno przyszłam skoro mam takie problemy. Jedna gwiazdka to za dużo. Nieuprzejmy, absolutny brak empatii i umiejętności komunikowania się z drugim człowiekiem.

Na Poświęckiej gdzie Tomasz Urban jest kierownikiem oddziału zjawiłem się z bólem kręgosłupa szyjnego, zwyrodnieniem kręgosłupa, wypuklinami międzykręgowym, ale przede wszystkim - strasznymi bólami, nie pozwalającymi się czasem ruszyć.
Po obejrzeniu RTG i spojrzeniu na plecy kilka pytań (czy piję, palę, czy nie mam przypadkiem jakichś wegetariańskich pomysłów - od kiedy to wegetarianizm jest niezdrowy?) konkluzja padła taka, że wszystko jest w porządku i żeby kobiet nie nosić, bo same nogi mają. Jak na lekarza o takim bądź co bądź autorytecie słabo, spodziewałem się jednak profesjonalizmu.
Na całe szczęście (niestety po dalszych epizodach bólowych) trafiłem 4 miesiące później do neurologa, po rezonansie okazało się że moje problemy są gigantyczne i jest wskazana interwencja neurochirurga.

wspanialy czlowiek, kochany, z poczuciem humoru, uwielbiam go. Jest bardzo dobrym lekarzem, robi to z powolania i to widac, slychac i czuc, bardzo dziekuje za pomoc , dobre rady i usmiech kiedy potrzebowalam, bylam na poswieckiej jako dziecko, tam skonczylam liceum, to byly naprawde wspaniale czasy, a Pan Doktor zawsze mnie wysluchal i nigdy nie oszukal, dziekuje z calego serca Dominika

Jestem pod opieką Dr Urbana już 17 lat. Czasami myślę że jedynym szczęściem w chorobie która mnie spotkała było to, że trafiłam na takiego właśnie Lekarza.Lekarza z powołania. Oprócz tego że ma ogromną wiedzę i doświadczenie jest tez przede wszystkim Dobrym, Cudownym Człowiekiem. Zawsze, w każdej sytuacji mogę liczyć na jego pomoc, a parę razy już jej potrzebowałam. Nigdy się nie zawiodłam. A co do żucia gumy... niech sobie żuje jak Mu smakuje :) Uwielbiam Go i bardzo dużo mu zawdzięczam :) Panie Doktorze nie starczyło by mi słów żeby wyrazić wdzięczność wiec powiem banalnie, ale prosto z serca: Dziękuję że Pan jest!!!

Byłam na oddziale tego lekarza na rehabilitacji i moim zdaniem ten lekarz jest dobry, stara się pomóc choremu pacjentowi. Bardzo mi pomagał, robił wszystko, żeby tylko mi pomóc w cierpieniu, potrafił długo rozmawiać z pacjentem, dokładnie zbadać, żeby zobaczyć co się dzieje.

P. S. Do niezadowolonego pacjenta. Mi nie przeszkadza to, że lekarz żuje gumę podczas wizyty, chyba chodzi o to, żeby ortopeda pomógł. A jak dla mnie ten lekarz jest fajny. A jeśli chodzi o to ,,ironiczne spojrzenie jakby facet był chory". Otóż facet sam jest poważnie chory (problemy z biodrami, kręgosłupem, facet po zawałach i wylewach itp.). Jak nie wiesz czy facet jest zdrowy czy chory, to nie myśl sobie, że jemu jest dobrze. Nie tylko Ty jesteś poważnie chory, lekarze też są ciężko chorzy, a jak dla mnie dr Urban nie użala się nad sobą i mimo chorób, które ma jest naprawdę oddany pacjentom.

Pan Tadeusz Urban, ortopeda szpitala na ul. Poświęckiej 8 we Wrocławiu. Jeden z trzech lekarzy, który przeprowadził moją operację skoliozy. Znakomity człowiek i lekarz. Wszystko poszło sprawnie, bez najmniejszych komplikacji, druga dobę po operacji już chodziłam, a tydzień po wyszłam bez najmniejszych przeciwwskazań do domu;] W ośrodku rehabilitacyjnym przy ul. Poświęckiej leczę się od 2004 roku, cały personel szpitala jest niesamowity. Pomocni, życzliwi ludzie, którzy chcą pomagać chorym. Calym szpialem właśnie kieruje doktor Urban

Mam 39 lat. Jako dziecko byłam leczona przez dr Urbana. Moja siostra ma 26 i od kilku lat jest pacjentką Pana Doktora. Moja córka ma 5 i również leczy ją ten sam lekarz. jest bardzo dobrym specjalistą. Ponadto posiada coś, czego nie posiadają lekarze młodego pokolenia: serce dla pacjenta. A że żuje gumę? Nigdy nie poczułam się przez to urażona. Jeśli ktoś ma problemy ze zdrowiem z tego zakresu medycyny to naprawdę polecam tego lekarza. Negatywną opinię tego Pana uważam za ośmieszającą przede wszystkim jego samego. Niech Pan idzie do jakiegoś "lekarza - biznesmena", na pewno z uroczym uśmiechem na ustach zedrze z Pana kasę i zapewniam że kuracja będzie długa. Bolesna pewnie też (dla kieszeni). Ale przynajmniej ego Panu urośnie. ;-). Ale wtedy proszę się już nie wypowiadać na żadnym forum. Życzę wszystkim lekarzy takiej klasy jak dr Urban.

Polecam doktora Urbana !! Jest to wspaniały człowiek, który zna się na tym co robi. Jestem zaledwie miesiąc po operacji, a już nie pamiętam kiedy czułam się tak dobrze :) Doktor ma wspaniałe podejście do tych starszych jak i młodszych pacjentów :-). Najlepszy lekarz jakiego spotkałam :)!

Dr Urban jest świetnym lekarzem. Przyszłam do niego z silnymi bólami kręgosłupa (jestem po 5 operacjach na skoliozę). Skierował mnie na rehabilitację, dostałam bardzo wiele zabiegów, ćwiczeń itp. Dostawałam też leki. Widać, że ten lekarz dba o pacjenta i zależy mu na tym, żeby pomagać drugiemu człowiekowi. Może nie czuję się jak zupełnie zdrowa osoba, ale zauważyłam sporą poprawę. Dr Urban bardzo dobrze odnosi się do pacjenta, potrafi wysłuchać człowieka.

żucie gumy podczas wizyty ma świadczyć o kompetencji lekarza?! to jest dopiero kpina! ironiczny wzrok? każdy lekarz ma mieć przyklejony 'uśmiech nr 5', zeby pacjentowi bylo milo? tak to juz jest gdy czlowiek oczekuje, ze ludzie beda mu padac do stop i skakac jak wokół jajka... litości!
u doktora Urbana leczyłam się od 12 roku życia, teraz mam 19. przez 5 lat doktor starał się jak mógł aby mnie wyprostować, niestety w przypadku skoliozy potrzebne jest staranie dwóch stron, trzy lata temu był zmuszony dla mojego dobra położyc mnie na stół. Dla doktora jest to naprawde ostatenczność...
jako człowiek? wspaniały. duze poczucie humoru pomagało wiele razy gdy byłam podlamana przez moje schorzenie.
zaufałam mu oddajac sie w jego ręce i zrobiłabym to bez wahania za każdym razem!
gdyby ktos mial jakies pytania odnosnie doktora, szpitala czy zabiego to chętnie pomoge, gosia2886@wp.pl