mgr Michał Kolasiński

Z Pana opisu wynika, że problem ma charakter incydentalny. Nie występował wcześniej, a w ciągu ostatniego tygodnia pojawił się dwa razy. Czy pomimo braku wytrysku wystąpił orgazm? Czy towarzyszyły temu inne doznania, np. ból? Jeśli nie wiąże się to z bólem lub innymi niepokojącymi objawami sugeruję, aby poobserwował Pan swoje reakcje jeszcze przez jakiś czas. To najprawdopodobniej przejściowy problem. Gdyby jednak utrzymywał się i coraz częściej powtarzał powinien Pan się skonsultować z lekarzem urologiem, aby w pierwszej kolejności wykluczyć biologiczne przyczyny Pana dolegliwości.

Zgodnie z Pani opisem odnoszę wrażenie, że jest Pani w związku świetnie funkcjonującym w sferze seksualnej, a opisane zdarzenie miało charakter incydentalny. Pragnę Panią uspokoić - to zupełnie normalna reakcja. Często oczekujemy od siebie i od partnera, że seks zawsze będzie perfekcyjny, a nasze reakcje seksualne zawsze niezawodne. Dlatego kiedy zdarzy się, że nasz organizm po raz pierwszy zareaguje inaczej, możemy przeżywać silny niepokój, lęk przed dysfunkcją seksualną i zadawać sobie pytanie: Co jest ze mną nie tak?

Kobieca seksualność ma charakter receptywny. Oznacza to, że kobiety mogą spontanicznie zareagować silnym podnieceniem na kojarzony seksualnie bodziec, np: dotyk, zapach czy głos partnera, albo erotyczną myśl, wyobrażenie czy scenę w filmie - lecz równie łatwo mogą to podniecenie utracić. Nie musi mieć to związku z tym, co zrobił partner. Wystarczy ulotna myśl zabarwiona niepokojem, np: o stresującej sytuacji w pracy, czy o zapomnianych urodzinach mamy. Może to być również hałas za ścianą lub cokolwiek, co na mgnienie oka odciąga uwagę od sytuacji intymnej. Jeśli opisana sytuacja miała miejsce niedawno, być może uda się Pani przy zamkniętych oczach zwizualizować przebieg zdarzeń i i wyłowić ten moment tuż przed utratą podniecenia. Co się wtedy wydarzyło? Jaka myśl, wyobrażenie lub zdarzenie mogły zaistnieć nawet przez ułamek sekundy wywołując u Pani utratę podniecenia?

Trzeba mieć również świadomość, że związek seksualny przechodzi z czasem w kolejne, dojrzalsze fazy. Namiętność oparta o fascynację fizyczną oraz idealizację partnera jest typowa dla pierwszej fazy związku i trwa od kilku miesięcy do 2-3 lat. Po niej następuje faza, w której seksualność pary w coraz większym stopniu opiera się o relację zbudowaną wokół bliskości emocjonalnej i bardziej urealnionym obrazie partnera. Przejście w tę fazę może wpływać na to, jak reagują nasze ciała w sytuacji intymnej. Jest to naturalny proces, który nie powinien budzić niepokoju. Martwić się można wtedy, gdy podobna reakcja zaczyna pojawiać się w większości sytuacji i coraz bardziej się utrwala.