mgr Katarzyna Szczepańska

Na wstępie zadam pytanie ...
Przełamać się i dać szansę małżeństwu czy spróbować żyć na nowo ?

Jestesmu 11 rok razem ( 7 lat po ślubie) , mamy synka 3 latka .
Przez lata bywało różnie, moim zdaniem bardzo źle- mąż popadł w alkoholizm , bywała przemoc psychiczna , wyzwiska , agresja i demowolanie wszystkiego , o wszystko się obwinialam ( po latach wiem że to wspoluzaleznienie )
Od 2 lat prób rozstania było chyba z 5 , mój mąż od ciąży zaczął walczyć z alkoholizmem , od stycznia tego roku dopiero naprawdę przestał pić jednak mimo to coraz bardziej zaczęłam uważać ze nie chce tak żyć. Końcem sierpnia uznalam ze to koniec , przyznałam się mężowi że wdalam się w relacje internetowa - zdrada emocjonalna . Mąż od tego czasu zupełnie się zmienił, walczy , zachiwuje się tak jak powinien . Pierwszy raz w życiu rozwiesił pranie , zaczal pomagać sprzątać i przy zajmowaniu się synkiem . Jednak mimo to czuje ze nie chce mu ufać... nie czuje chyba już miłości. Od lat mąż mnie zaniedbywał- brak czułości, od ponad roku brak sexu ( od ciąży też była przerwa w zbliżeniach ponad rok ) więc generalnie z tym od dawna słabo, a odkąd powiedziałam że koniec to nagle on "potrzebuje się przytulić " . Nie wiem co robic , jak się zachowywać. Mieszkamy razem , w moim domu rodzinnym. mamy mnóstwo spraw do dopięcia- m.in firmowych , mąż uważa że jak się wyprowadzi to z dzieckiem - 700 km dalej do rodziny bo tu nikogo nie ma . Synek jest dla nas obojga całym światem. Nie wiem co robic , boje się że mąż wyprowadzi się z dzieckiem a z drugiej strony już mu ciężko tak żyć pod jednym dachem i widzieć jego rozczarowanie gdy spotyka się z moją obijetnoscia na jego "dobre gesty "

Jaką decyzje podjąć?
Witam
Byłam w związku rok . Zerwałam z powodu tego, że mój chłopak wyzywał mnie po alkoholu i raz zdarzyło mu się podnieść rękę na mnie. Nigdy nie zaprosił mnie do siebie ani nie zapoznał ze swoją rodziną. Przy nim nie czułam się kochana ani akceptowana. Kiedy nie pił alkoholu potrafił okazywać czułość, miłość i troskę. Od zerwania minęło kilka lat. Natomiast kontakt wplatał się przez te lata poprzez życzenia świąteczne czy urodzinowe. Mam zwyczaj odpisywania w takie dni. Mój były chłopak napisał mi że chce żebym została jego dziewczyną a potem żoną. Chce żebym przyjeżdżała do niego na Święta , uroczystości rodzinne. Prosił mnie żebyśmy mogli spotkać się i porozmawiać, spędzić razem czas. Najlepiej w każdą niedzielę. Oczywiście obiecał że przeszłość nigdy nie powróci.
Aktualnie oboje jesteśmy sami. Były chłopak jasno oznajmił że albo związek albo koniec kontaktu. Ja czuję się bardzo samotna dlatego spotkać i porozmawiać z nim mogłabym , natomiast nie mam do niego zaufania i bardzo boli mnie to jak było kiedyś. Wybaczyłam mu po latach bo przepraszał nie jeden raz ale wiem że trzeba uważać komu się ufa. Zamknęłam się w sobie by poznawać jego rodzinę i uczestniczyć w rodzinnych spotkaniach bo nigdy nie chciał zaprosić mnie do swojego domu mimo że u mnie był zawsze zapraszany i poznał większą część rodziny. Zawsze okazywałam mu miłość, troskę, wierność, zaangażowanie w związek jednak nie potrafił tego docenić wtedy kiedy byłam jego dziewczyną.
Spotkać się i porozmawiać czy zerwać kontakt i zapomnieć?