mgr Jolanta Nowak

Witam. Opowiem po krótce parę rzeczy jeśli chodzi o moją osobę i o moje problemy z uzależnieniem. Jeżeli chodzi o substancje od której się uzależniłam jest to kodeina ( Acodin/Thiocodin ) ale mam też uzależnienie krzyżowe, ponieważ lubię alkohol i niektóre stymulanty np. kofeina i nikotyna ( nie palę ale jestem biernym palaczem ). Moja historia zaczęła się od kodeiny w wieku 13 lat i trwała 6 lat. Od 2019 roku nie biorę kodeiny ale nie byłam w żadnym ośrodku tylko pewna osoba w moim życiu dała mi ultimatum, a z racji tego, że byłam w stanie zrobić wszystko dla tej osoby ( nawet się zabić ) to dala mi ultimatum, że albo przestaję brać albo ona zniknie z mojego życia na zawsze. Jeżeli chodzi o alkohol to mój pierwszy kontakt z nim był dosyć późno, w sumie najpóźniej od wszystkich substancji wyżej wymienionych bo od 18 do 19 roku życia, czyli rok piłam jak **** ale później nie czułam aż takiej potrzeby chociaż teraz też tak mam, że lubię się wstawić albo doprowadzić do stanu mocniejszego niż tylko wstawienie się ale staram się pić sporadycznie. Mimo, że od 4 lat staram się trzymać abstynencję to ciągnie mnie żeby wrócić do nałogu i żeby spróbować także innych substancji, a z racji tego, że trzeźwa nie jestem tylko utrzymuję abstynencję w każdej chwili mogę wrócić do poprzedniego nałogu lub innych. Nie wiem czy powinnam o tym wspominać ale 2 razy w życiu miałam kontakt z takimi substancjami jak: Fentanyl, Benzodiazepiny, Ketamina, Barbiturany oraz psychodeliczne substancje. Dlaczego 2 razy w życiu? Choruję na nerki od 2 roku życia, a aktualnie mam 23 lata więc co kilka lat mam robioną biopsję nerek. Lubię też przyjmować leki przeciwbólowe nawet jak coś mnie boli trochę, no ogólnie ja zawsze miałam ciągoty do leków przeciwbólowych. Wielokrotnie się zastanawiałam czy nie udać się do ośrodka terapii uzależnień ale mam takie 50/50 bo sama nie wiem czy chcę, z drugiej strony chciałabym kilka substancji jeszcze spróbować i mam bardzo częste myśli o tym, ogólnie ciężka sprawa i ciężki temat........

Jak rozmawiać z mężem uzależnionym od pornografii i masturbacji? Problem polega na tym ze jest uzalezniony od 16 lat. jestesmy ze soba od kilku lat ale dopiero to odkrylam 2 lata temu. Rozmawialismy o tym, chodzilismy na terapie, która on przerwał. Wybaczyłam mu mu klamstwo. Po 1,5 roku odkryłam ze zrobił to znowu i porozmawialam z nim o tym po raz kolejny, na spokojnie bez oskarzen i krzyków i powiedziałam ze jak jeszcze raz to odkryje to odejde. Minely 2 mce i odkrylam ze znowu i te filmiki maja wyzszy level i do tego dochodza zdjecia w jego telefonie. Nie ufam mu i czuje spustoszenie. Kocham tego czlowieka bo poza tym jest dobrym czlowiekiem. Wiem ze jest chory ale to zycie na bombie. Widze jaka jestem wspoluzalezniona.
Prosze o pomoc, bo nie wiem co robic? Czy odejsc czy dac kolejna szanse?