lek. Janusz Kozicki

Nie tylko znakomity chirurg i super pracowity człowiek, ale przede wszystkim Człowiek przez duże C. Serdeczne, indywidualne podejście do każdego pacjenta, troskliwe pochylanie się nad każdym. Jestem pełna podziwu, wręcz zachwytu nad Panem Profesorem. Poza tym - jak to zwykle bywa, "jaki pan, taki kram", a zatem zarówno lekarze, jak pielęgniarki i pielęgniarze, a nawet salowe - wszyscy mili, grzeczni i opiekuńczy - a Szpital Orłowskiego naprawdę czysty i porządny. Brawo dla wszystkich! Oby nam Pan Profesor Kozicki jeszcze długo tam szefował!
Wdzięczna pacjentka operacji tarczycy, Ewa M-D

Witam Wszystkich, którzy czekaja na operację tarczycy. Jestem pracownikiem ochrony zdrowia. W szczgółach nie będę opisywać swojego zawodu ale dzięki wiedzy, jaką posiadam w tym temacie, mogę profesjonalnie ocenić, nieskromnie mówiąc, wiedzę, fachowość podejście do pacjenta, jaką reprezentuje Pan Prof.I. Kozicki i Jego Zespół.W dniu 3 października 2011 r. byłam operowana przez Pana Profesora i Jego Zespół. Wiadomo,że każda operacja wykonywana jest przez Zespół a nie przez jedną osobę.Jest to oczywiste. Ale dyrygent jest zawsze jeden i to też jest oczywiste. Hodując wole tarczycowe przez ok. 30 lat nie muszę mówić, jak to wyglądało i dlaczego tak długo z tym zwlekałam. Strach przed operacją, wiedza o powikłaniach, mój wiek, powodowały,że po ludzku sie bałam. Moje otoczenie medyczne jeszcze mnie straszyło.Za co im się oberwie po powroce do pracy.Trafiłam do Pana Profesora, który w pierwszej rozmowie wyczół moje obawy i bez namysłu stwierdził - "podejmuję się tej operacji i zrobię wszystko by sie udało". Nie rozmawialiśmy o trudnościach, powikłaniach, niebezpieczeństwie chociaż między wierszami Pan Profesor delikatnie sugerował trudność takiego zabiegu. Czy ta rozmowa nie świadczy, że miałam szczęście trafić na "Wielkiego Lekarza". Nie straszył, nie wydziwiał, nie przedstawiał czarnego scenariusza a przecież ze mną mół tak rozmawiać - to przecież byłaby prawda a ja, jako medyk mogłam się tego spodziewać. Tylko co by to dało.Byłabym negatywnie nastawiona przed operacją, co nie jest obojętne.A co dopiero powiedzieli by pacjenci, którzy z tą dziedziną życia nie mają nic wspolnego? To jest klasa człowieka - lekarza. Wyczół pacjenta , pokierował tak rozmowę,że zawierzyłam bez granic. Słowa Profesora - "może sie pani denerwować tylko troszeczkę, to nawet prawidłowe a resztę prosze zostawić mnie". Uwierzcie mi, jest to lekarz z klasą, jak sie mówi o wielkich, prawdziwych lekarzach. Jeśli jeszcze państwu powiem ,że Pan Profesor nie opuszcza swoich pacjentów i przyjeżdża ich konsultować w dni wolne od pracy - to nie wymaga wyjaśnień, kim Pan Profesor jest. O operacji nic nie moge poiwiedzieć bo moja jaźnia skończyła się w połowie jazdy na blok operacyjny. Obudziłam się po czterech godzinach w sali pooperacyjnej i nic nie pamiętałam co się ze mna działo.Nic mnie nie bolało, wszyscy bardzo mili, nawet pomagali w tak prozaicznej czynności, jak siusianie na leżąco.Po powrocie do sali chorych natychmiast przyszedł Pan Profesor z dobrym słowem - czego można chcieć więcej. Jestem szczęsliwa, ża wpadłam w ręce tak wspaniałego człowieka, jakim jest Pan Profesor.Po trzech dniach byłam już w domu, blizana mała, bez powikłań, czuję się wspaniale. Szyja, jak u młodej dziewczyny. Co do pozostałego personelu - jako sytary pracownik ochrony zdrowia ( co prawda w pediatrii) mogę powiedzieć jedno - bądź miłym dla ludzi to i ludzie będą mili dla ciebie. Korzystając z okazji dziękuję Panu Profesorowi, jak i całemu Zespołowi Chirurgii Szp. im.Orłowskiego w Warszawie - jesteście WIELCY. Małgorzata Pacjentka z pokoju nr.4. A wszystkim przyszłym pacjentom - nie słuchajcie opowieści, przeżyjcie to sami a będziecie zadowoleni. Oddzielajcie wiedzę, profesjonalizm od wygladu czy zachowania.

w 2000 r. dostałam skierowanie na operację tarczycy, którą pani endokrynolog określiła jako \"guzy w guzie\". Moje guzy bardzo szybko się powiększały. Po odwiedzeniu kilku szpitali zapisałam się do dr. kozickiego w Szpitalu Orłowskiego. Podczas wizyty doktor próbował mnie zniechęcić długim terminem oczekiwania. Termin, który mógł mi zaproponować wypadał 2 listopada (brak chętnych ze względu na święto, żle kojarzące się z operacjami). Mimo starań doktora, nabrałam przekonania, że chcę , żeby to on mnie operował. Przed zabiegiem podczas mojego pobytu w szpitalu doktor pojawiał się kilkukrotnie. Uprzedził, że postara się zostawić mały fragment tarczycy, ze względu na mój młody wiek. Po zabiegu nie było żadnych powikłań. Niewielka blizna szybko się zagoiła. Nie muszę brać lekarstw, gdyż hormony mam w normie. Z dwóch guzków, które zostały w maleńkim fagmencie tarczycy, jeden zniknął , drugi się nie powiększa. Doktor absolutnie nie przyjmował żadnych prezentów, gdyż \"zawsze robi co w Jego mocy, reszta nie zależy od Niego\". Profesor jest dla mnie dowodem, że w szpitalach pracują ludzie mądrzy, bezinteresowni, profesjonalni i przejmujący się losem każdego pacjenta.

Ocena zmieniona przez moderatora na "dobry".

Polecam. Fachowiec jedyny w swoim rodzaju.
```
Ocena została zmieniona na "Polecam". Powód: Zbyt lakoniczna argumentacja do wystawienia najwyższej oceny.
```

Profesora Kozickiego poleciła mi moja endokrynolg, ale juz podczas pierwszej wizyty (bardzo drogiej) zrobił niekorzystne wrażenie: spóźnił sie 20 minut, nastepne 10 kazał czekac pod drzwiami, potraktował mnie jak zło konieczne,na pytania odpowiadał krotko i niecierpliwie, kazał zapisać się w przychodni szpitalnej do kolejki (uprzedzając, że dostanie się do niego nie jest takie proste) i uprzedził, że przed wakacjami nie mam co liczyc na operację (był początek marca). Pan profesor jest dosyć wiekowym człowiekiem, więc rownież obawiałam się, czy rzeczywiście nadal można ufać jego rękom (które zresztą bardzo mu sie trzęsą).

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Witam! Profesor Kozicki - pracuje w Szpitalu Orłowskiego na Czerniakowskiej i jestem szcześliwa, że finalnie nie operował mnie (wycięcie tarczycy). W dniu operacji narysował mi linie cięcia na szyi (w połowie szyi!!!), to były pierwsze śnieżyce w grudniu 2009 - anestazjolog się spóźniał z tego powodu, gdzies utkną w pociągu, ja juz na sali operacujnej przez pielęgniarke anest. podłaczona do aparatury, wstrzykniety "Jaś", który działa na mnie tak, że gadam aby gadać, aby czas zleciał, bo przeciez czekamy. Mówię, ze mnie coś drapie w gardle (może sucho, nie wiem, bo "Jasia" mam). Na to wpada Kozicki i wrzeszczy, że jestem nienormalna, ze odwołuje operację, że koniec, ze mam do niego juz nie wracać!!! Furii takiej dostał, że wpadł także jak zostałam odwieziona na oddział i panie z sali jego zachowaniem były przerażone. Potem dowiaduje się od personelu, ze Kozicki miał zły dzień, bo anestazjolog się spóźnił i wiele innych rzeczy. No masakra, a mnie odesłano, bo nimy zapalenie gardła miałam, choć nikt mnie nie zbadał. Mam małe dziecko, a bez sensu starciłam 3 dni w szpitalu!!! Potem trafiłam do doktora Albińskiego na Madalińskiego (oddział chir. onkol.), który polecam. Super warunki, jak w prywatnej klinice, szew nisko, a nie w połowie szyi, piękny, cieniutki, pobyt i prowadzenie rewelacja - polecam! A pan Kozicki to juz powinien iść na emeryturę i leczyć nerwy, a nie pracować z ludźmi i leczyć ludzi!

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Prof. I. Kozicki to lekarz o wysokim profesjonaliźmie, ponadczasowej kulturze osobistej, wyróżniający się chęcią niesienia bezinteresownej pomocy osobie, która jej potrzebuje.Jestem mieszkanką Przasnysza, miasteczka północnej części Mazowsza. Z profesorem Kozickim zetknęłam się w związku z poleceniem lekarza tyrologa, który zalecił usunięcie u mnie guza lewego płata tarczycy. Muszę przyznać, iż pierwszy raz spotkałam lekarza, który wykazał tak ogromne zainteresowanie moim problemem zdrowotnym i to na dodatek w ramach leczenia bezpłatnego. Dzięki dobrej woli i wspaniałej postawie profesora w dniu 28 października br. w przasnyskim szpitalu przy współudziale naszych miejscowych chirurgów (szczególne podziękowania dla ordynatora p. T. Rumińskiego)usunięto mi lewy płat tarczycy wraz z guzem. Obecnie bardzo szybko dochodzę do zdrowia. Jestem niezmiernie wdzięczna profesorowi, iż zechciał poświęcić swój cenny czas i wspaniałe umiejętności, przyjechał do Przasnysza i bez żadnej gratyfikacji przeprowadził zabieg operacyjny, który myślę, że pozwoli mi przeżyć jeszcze wiele cudownych chwil. Pragnę wyrazić ogromny podziw i serdeczne podziękowania dla profesora.

Zdiagnozowano u mnie na lewym płacie tarczycy guz pęcherzykowaty. W tej chwili jestem po usunięciu lewego płata. Operację przeprowadził profesor Kozicki. Skończyła się ona pomyślnie a po zabiegu nie było powikłań. A wszystko to dzięki profesjonalizmowi profesora Kozickiego.