Czy i ciebie dotyczy syndrom wypalenia zawodowego?

Masz poczucie, że Twój dzień pracy trwa wiecznie i raz po raz spadają na Ciebie nagle kolejne przytłaczające Cię zadania, niczym nieszczęśliwe zrządzenia losu. Ciągle czujesz się „spięty”, zgnębiony i ciągle jesteś w drodze. Wieczorami opadasz na kanapę i nie możesz przespać nocy. Swoim bliskim wydajesz się być depresyjny, pozbawiony sił, sugerują Ci skorzystanie z pomocy lekarza. Myślisz, ile marnujesz czasu i wysiłku na pracę, która kiedyś sprawiała Ci przyjemność, a dziś budzi Twoje niezadowolenie. Możliwe, że w wyniku przepracowania doprowadziłeś się do stanu chronicznego stresu i wyczerpania zwanym wypaleniem zawodowym (syndromem burnout).

Istnieją wczesne sygnały ostrzegawcze tego syndromu. Zauważasz je u siebie?

• poczucie przepracowania i niechęć do pracy
• poczucie zwątpienia i porażki
• poczucie pustki i braku celów
• wyczerpanie, dekoncentracja, obniżona kondycja i efektywność
• osamotnienie i wyizolowanie
• dominacja negatywnych myśli i postaw
• utrata entuzjazmu, utrzymujące się poczucie znużenia i obniżony nastrój
• cynizm
• niecierpliwość, drażliwość i poirytowanie po pracy
• niekontrolowane zachowania agresywne
• nawracające lęki
• różne problemy somatyczne (związane ze snem, częste bóle głowy, bóle mięśniowe i inne)

Jeśli uważasz, że dostrzegasz w sobie wyżej opisane sygnały ostrzegawcze syndromu burnout, warto postawić sobie wyzwanie poszukiwania osobistej siły. W im większym stopniu identyfikujesz się z powyższymi sygnałami wypalenia zawodowego, tym dobitniej Twój organizm prosi Cię o pomoc. Pamiętaj, że Twoje zasoby energii psychicznej są ograniczone, a zatem nie dopuszczaj do ich wyczerpania.
Jeśli już doświadczyłeś „wypalenia”, to znaczy, że Twój organizm daje Ci w ten sposób ostatnie, naglące ostrzeżenie: przestań! Szedłeś za długo drogą, która nie była dla Ciebie dobra. Trzeba byś teraz i natychmiast coś zmienił w swoim życiu zawodowym. W przeciwnym razie stracisz swoje zdrowie. Potraktuj wypalenie zawodowe jako szansę skończenia z czymś, co szkodzi Tobie i prawdopodobnie Twojej rodzinie. W przypadku tego syndromu niestety nie wystarczy, aby na kilka tygodni wyciągnąć do góry nogi w hotelowym SPA. Najważniejsze jest, aby się ponownie aktywować, zmienić określony styl życia i sposoby zachowania, a następnie czerpać z tego nową siłę i motywację. Oczywiście nikt Cię nie zmusi do poszukania wsparcia, przemyśl jednak skutki utrzymywania się obecnego stanu. Teraz mógłbyś pomóc sobie tak, by efekt był możliwie w miarę szybko, później potrzeba będzie prawdopodobnie dłuższego czasu. W trosce o zdrowie warto zadbać o to byś nie powtarzał starych wzorców swoich zachowań, które w wyniku przepracowania doprowadzają Cię do stanu chronicznego stresu i wyczerpania. Nauczył się rozpoznawać , jak wewnętrzne „poganiacze” na przykład pilność, pracowitość i ambicja wzmacniają uczucie przeciążenia i znalazł najlepsze sposoby radzenia sobie ze stresem. To jest dla zainteresowanych terapią często ciężka, ale opłacalna praca.

Co Ci nie sprzyja:

• stawianie sobie wysokich wymagań, przy niewielkich możliwościach wpływu na sytuację
  działanie wbrew swoim wartościom, zachowania nazbyt agresywnie lub ulegle w różnych rolach społecznych (np. partner, rodzic, pracownik, pracodawca)
• w obliczu trudności przyjmowanie postawy defensywnej i wykazywanie tendencji do
  wyolbrzymiania porażek
• dbanie w niewielkim stopniu lub wcale o podstawową higienę, relaks, rytm snu, ćwiczenia fizyczne,
  dietę,
• perfekcjonizm i nadodpowiedzialność
• zaniedbywanie swojego rozwoju zawodowego
• braki w Twoim życiu partnerskich relacji i systemu wsparcia, zaniedbywanie intymności
• słaba organizacja czasu prywatnego i czasu pracy
• uczucie, że się jest częściej ofiarą, a nie sprawcą

Od dziś możesz realnie zapobiegać wypaleniu zawodowemu. Zacznij troszczyć się o siebie małymi krokami.

Co warto i co możesz zrobić:

1. być aktywnym fizycznie, relaksować się, zajmować się swoim hobby
2. zastanowić się, czy to co robisz nadal jest dla Ciebie ciekawe, czy nadal sprawia Ci przyjemność?
3. wyznaczyć sobie realistyczne i jasno określone cele (Kim jestem? Co chcę? Jak to osiągnę?)
4. w przypadku pracy, która wymaga intensywnych kontaktów z ludźmi pamiętać o chwilach wyciszenia
5. sprawy osobiste traktować mniej osobiście (z dystansem)
6. dbać o swój potencjał, o siebie, wyznaczać sobie własne zadania rozwojowe, które uniezależnią Cię od środowiska zawodowego
7. skupić się na tym, co pozytywne
8. zadbać o regularne przerwy i wystarczający czas na jedzenie, co jest obowiązkiem w miejscu pracy
9. prowadzić samemu ze sobą pozytywne i uspokajające rozmowy, co bardzo pomoże w opanowaniu stresu lub zapobiegnie mu

Żyj zgodnie z ideą work-life balance , czyli tak, aby Twoim nadrzędnym celem było odnalezienie równowagi pomiędzy „pracą” (kariera i ambicja), a życiem prywatnym (zdrowie, rozrywka, rodzina, duchowość). Na pewno znajdziesz w sobie nie jedno rozwiązanie, którego zastosowanie przybliży Cię do realizacji powyższego postanowienia.

O autorze

Anna Wojciuszkiewicz – psycholog, WrocławAnna Wojciuszkiewicz – ZnanyLekarz.pl

The post Czy i ciebie dotyczy syndrom wypalenia zawodowego? appeared first on Blog dla pacjentów.