lek. Bartłomiej Kubacki

Pan Doktor jest bardzo empatyczny , trafnie dobrał mi metodę leczenia przez co czuję się dużo lepiej a byłam w dużym dołku. Bardzo polecam.

Na samej wizycie czułam się źle, wyszłam z niej w gorszym stanie niż na nią poszłam. W zasadzie wszystko zostało zbywane psychoterapiami. Wiem, że są psychoterapie, wiem również, że w zaburzeniach jakie mam są zalecane (zaburzenia depresyjno-lękowe), ale całkowite bagatelizowanie problemów wpłynęło negatywnie na mój stan emocjonalny. Po krótce nakreślę w czym był problem. W zasadzie leczenie polegało na ciągłym zwiększanie dawki jednego leku bez żadnej alternatywny, gdy leczenie było nieskuteczne. Komentarze lekarza odnośnie tego, że czuję się źle były typu "nie ma co wymyślać" - wydaje mi się być nie do końca dobrym rozwiązaniem, z resztą nie jest to tylko moja niemedyczna opinia, kolejny lekarz również skrytykow schemat leczenia. Bardzo nie podobało mi się podejście, że "psychoterapia dobrze leczy lęki więc co ja mam pani zrobić", przez takie komentarze czułam bezradność i dręczyły mnie myśli, że nie ma dla mnie pomocy, w takim stanie psychoterapia nie miała sensu, szłam na nią załamana i wracałam załamana. Myślę, że specjalista tego typu powinien zrozumieć, że dla pacjenta pójście do lekarza to nie jest wycieczka na lody, nie robi się tego dla przyjemności, a podczas rozmowy odczuwałam całkowity brak empatii. Tak jak już wspomniałam te lęki, które można skutecznie leczyć psychoterapią doprowadziły do silnego załamania i mimo wszystko nie jestem w stanie uwierzyć, że współczesna medycyna nie posiada niczego, co było w stanie pomóc w opisanym przeze mnie stanie (wręcz dzięki obecnie przepisanym lekom, wiem że to wierutna bzdura!). Częściowo obwiniam za opisaną sytuację lekarza, ponieważ mówiłam o tym jak źle się czuję, a lekarz temat całkowicie zlekceważył, jedynie podnosił dawkę jednego, słabego antydepresantu do dużo wyższych wartości niż zalecane (sama już zaczęłam wierzyć, że sobie "wymyślam", aż cos we mnie nie pękło, całkowicie się załamałam. Odnosiłam wrażenie, że lekarz chce mnie zbyć i ten lek daje trochę jak takie placebo, jest to oczywiście moja subiektywna opinia, ale upominając się o zmiane dostawałam odpowiedż typu "a niech pani weźmiez pól tabletki lub jedną więcej i tyle", który pacjent dobrze by się czuł po takiej uwadze? Mój mózg tłumaczył to sobie jako "zgłaszam lekarzowi, że leczenie na mnie nie działa, więc mam brać więcej i wiecej tego samego leku, mimo fatalnego stanu, bo jest psychoterapia"). Wylądowałam potem u innego lekarza, który złapał się za głowę jak można mi było dawać tak dużą dawkę tego właśnie leku i zalecił inną, dużo skuteczniejszą terapię, dzięki czemu byłam w stanie stanąć na nogi. Dzięki nowo przepisanym lekom psychoterapia zaczęła mieć większy sens, bo jestem w stanie prowadzić na niej jakiś sensowny dialog... Nie uważam, że lekarz to cudotwórca, nie mam nawet żalu, że leki były nieskuteczne, bo rozumiem, że w psychiatrii różnie bywa - coś bardziej pasuje, a coś mniej, mam jedynie żal za lekceważące podejście, które zamiast mój stan poprawiać, to go pogorszyło. Daję plus za punktualność i motywowanie mnie do psychoterapii, mimo wszystko uważam, że to wszystko powinno odbywać się inaczej, stąd niestety nie mogę dać wysokiej oceny, głównie przez wmawianie mi, że leki nie są mi potrzebne, jak myśli samobójcze towarzyszyły mi od rana do nocy.

Lekarz bardzo konkretny, leczę się u niego od ponad roku i dzięki niemu jestem w stanie znów normalnie funkcjonować po bardzo ciężkim i burzliwym okresie. Dobrze zdiagnozował mój problem już na pierwszej wizycie i zawsze udziela dobrych rad. Polecam każdemu, kto oczekuje konkretów :)

Niestety Pan doktor wywiad poprowadził po tak macoszemu, że niestety nie zdecyduję się na zakup przypisanych leków w związku z brakiem zaufania do specjalisty. Pan doktor szedł z godnie z formularzem z komputera, nie pytając o dodatkowe informacje, np. jak długo utrzymuje się owy stan, co wydaje się podstawową informacją. Z pretensją wręcz mówił, że wcale nie jest mi to, co myślałam, że mi jest (przykro mi, że nie znam się na specjalistycznym języku), a leki przypisał na zasadzie "no jak Pani chce, to dostanie jeszcze to". Nie wytłumaczył na co konkretnie działać mają leki, w jaki sposób, nie wykazał się empatią, a "na kontrolę mogę iść do innego lekarza".

Diagnoza była trafna i leki działają. Ale w rozmowie lekarz wykazał się brakiem empatii, wzbudził we mnie poczucie winy. Polecam osobom, które nie stresują się (tak jak ja) wizytami u psychiatry.

Witam Pan Doktor jest konkretny, potrafi wysłuchać, wyjaśnia nawet najmniejsze wątpliwości. Przyjazna atmosfera w gabinecie. Potrafi pomóc. Polecam.

Polecam - doktor porozmawial ze mna, zaproponowal potencjalne rozwiazania, wypisal leki. Stworzyl przy tym spokojna, rzeczowa atmosfere. Widac jego pasje i profesjonalizm w podejsciu do pacjenta.

Opinia z dnia 18.05.2020 została usunięta ze względu na zgłoszone nadużycie.

Dowiedz się więcej

Opinia z dnia 15.04.2020 została usunięta ze względu na zgłoszone nadużycie.

Dowiedz się więcej

Lekarz z powołania angażuje się z problem pacjenta słucha, luźna atmosfera dzięki czemu czuję się jak bym rozmawiała z najlepszym przyjacielem.