dr Anna Misztela

Pani Ania jest przemiłym i dobrym lekarzem. Jednak komunikacja z nią to istna katorga. Kontaktowałam się z nią osobiście i za pośrednictwem męża aby mieć pewność ,że smsy dochodzą. Doktor praktycznie nie odpisywała, po moich przypomnieniach o chęci wizyty dopiero po ok miesiącu dostałam termin. Terapia z taką częstotliwością nie ma niestety najmniejszego sensu.

Nie polecam. Pól godziny spóźnienia, po czym Pani psycholog wyszła z torebką na ramieniu i termosiku w ręce zamykajac gabinet na klucz. Wstałam i zapytałam czy robi sobie przerwę.. potwierdziła spoglądając na zegarek dodała, ze pacjent sie nie pojawił, a byłam tam z synkiem i czekałam na wizytę 40 minut (10 minut przed czasem). Zaproszenie do gabinetu od niechcenia. Zamiast przepraszam usłyszałam, że jestem zaburzona, bo jestem niecierpliwa i szybko mówię, a nie usłyszała ode mnie ani slowa pretensji za zaistniałą sytuację. Wizyta jakoś minęła, nie padły żadne konkretne pytania. Mialam się umówić przez znanego lekarza na kolejna wizytę, brak terminów, napisalam wiadomość przez aplikacje - nie odczytana przez ponad pol miesiąca. Czyli totalny brak komunikacji. Ogólnie na pierwszy raz bardzo złe wrażenie. Moze innym sie podoba, ale mi nie.

Była to moja pierwsza wizyta u psychologa, niestety zawiodłam się i trochę zniechęciłam. Być może po prostu nie odpowiada mi metoda terapii (poznawczo-behawioralna). Oczekiwałam raczej głębszej analizy mojej osoby, nie zostałam w żaden sposób zdiagnozowana, nadal nie wiem skąd wynikają moje problemy, informacje zostały zebrane raczej ogólnikowo, niektóre ważne według mnie kwestie zostały w ogóle pominięte. Niestety nie odczułam empatii i zrozumienia. Podsumowując zapłaciłam prawie 200zł żeby usłyszeć, że mam negatywne myśli zmienić w pozytywne lub neutralne i po prostu zmusić się do zrobienia tego co powinnam mimo że się boję i nie czuje się gotowa. Do takich wniosków mogłabym dojść sama, ale raczej nie zmieniłoby to mojego myślenia i emocji. Czułam się raczej jak po coachingu typu "będzie dobrze, dasz rade". Wielokrotnie powtarzałam, że obecnie nie mam sił i chęci do działania, a na koniec usłyszałam, że mam coś zrobić, bo odwlekanie i lęk nic mi nie dadzą i nigdy nie będę gotowa...