Adam Wojciechowski

Bardzo podoba mi się to, że na terapiach pan Adam przedstawia mi różne analityczne schematy i, że kiedy powiedziałam mu co mi przeszkadza, to powiedział, że okej i to się od razu zmieniło. Wysłuchuje tego co mam do powiedzenia, i daje mi duże pole do rozmowy. Jednak po przeczytaniu paru opini wnioskuje, że mimo tego, że dla mnie pan Adam się sprawdza, to może nie być psycholog dla każdego (co ogólnie tyczy się każdego psychologa, bo każdy jest inny i ma inne potrzeby). Jednak, myślę, że pan Adam jest godny polecenia :3, pozdrawiam!!

Nie polecam współpracy z p. Wojciechowskim.
W skrócie:
- problematyczne umawianie się na kolejną sesję (np. nagle okazuje się, że będzie jednak zdalna, albo p. Adam w ogóle nie przychodzi)
- w trakcie sesji telefonicznej zajmował się innymi rzeczami, np. noszeniem drewna do kominka (serio, kto podczas trudnej rozmowy lubi słyszeć dyszenie w słuchawce?)
- dziwne metody terapeutyczne: bardzo chaotyczna rozmowa bez pogłębiania żadnego tematu, sformułowania typu "inni mają gorzej" i "jestem pewien, że jak pan to przemyśli to się okaże, że XYZ", brak "zamykania sesji" (podsumowania rozmowy i zakończenia, dzięki czemu człowiek nie wychodzi ze spotkania totalnie rozbity emocjonalnie)
Żeby być uczciwym muszę przyznać, że p. Adam wykazał się jednym pozytywem, tzn. całkiem ciekawie wyjaśniał od strony analitycznej, jak działają pewne mechanizmy.

Bardziej szczegółowo:
Do p. Adama trafiłem ze zdiagnozowaną depresją, na początku leczenia farmakologicznego. Pierwsze dwie-trzy sesje były w miarę ok, choć rozmowa wydawała mi się nieco chaotyczna. Ale ustaliliśmy cele i zasady, wyglądało to w porządku. Brakowało mi znanego z poprzednich terapii "zamykania sesji" tzn. ostatnich pięciu minut spotkania poświeconych na podsumowanie rozmowy i wyciszenie się, ale uznałem, że da się bez tego żyć.
Potem były święta, jednorazowo przełożyliśmy sesję na inny dzień tygodnia. Przyjechałem na miejsce, nikogo nie ma. Dzwonię do p. Adama, nie odbiera. Oddzwonił po 10 minutach i poinformował, że sesja odbędzie się zdalnie przez telefon.
W trakcie rozmowy przyznał się, że nosi drewno do kominka - może to i lepiej że przyznał, bo jego dyszenie w słuchawkę było co najmniej niepokojące...
Również podczas tej rozmowy naruszał wielokrotnie ustalone wcześniej zasady, chociażby bardzo agresywnie i oceniająco poruszając temat, którego na razie zgodziliśmy się nie ruszać.
Poza tym rzucał teksty typu "inni mają gorzej" (w kontekście książki o Holocauście), oraz narzucał swoje poglądy sformułowaniami "jestem przekonany, że jak pan to przemyśli to dojdzie pan do takich samych wniosków jak ja" - nawet przed wysłuchaniem mojej perspektywy.
Było tego więcej, ale ciężko przedstawić kuriozalność tej rozmowy bez osobistego kontekstu. W każdym razie p. Adam zakończył sesję po 40 minutach w zasadzie przerywając mi w pół zdania. Odniosłem wrażenie, że najważniejsze było żebym na pewno wysłał mu przelew, a nie to co aktualnie mówiłem.
Chwilę po rozłączeniu upewniłem się jeszcze smsowo, że wracamy do spotkań osobistych we wcześniejszym terminie.
Po takiej rozmowie potrzebowałem 10 minut zanim mogłem w miarę bezpiecznie prowadzić auto.
Na kolejne spotkanie przyszedłem z zamiarem wyjaśnienia wszystkiego powyższego i najprawdopodobniej zakończenia terapii, niestety nie miałem okazji...
... bo p. Adam w ogóle się nie pojawił.

Nie mam wielkiego doświadczenia w temacie, ale wydaje mi się, że wyżej opisane sformułowania i metody używane przez p. Adama nie powinny się pojawiać podczas terapii.
Jestem za to pewien, że nieinformowanie o zmianie formy spotkania na zdalne albo nie przychodzenie na umówioną sesję są niedopuszczalne, podobnie jak niepoświęcanie uwagi pacjentowi czy ignorowanie wcześniejszych ustaleń.
W mojej opinii takie potraktowanie pacjenta jest po prostu nieodpowiedzialne i potencjalnie niebezpieczne.

Adam Wojciechowski

Szanowny Panie rozumiem Pana frustrację i subiektywną opinie przytaczanych z pamięci słów. Odbyły się trzy spotkania konsultacyjne, których nie można nazwać terapią. Wysłałem do Pana informację dotyczącą mojego nieplanowanego pobytu w szpitalu, która widocznie do Pana nie trafiła. Z poważaniem

Bardzo ciekawa terapia, poszerzająca poszukiwania poprzez film, książkę, ciekawe postaci, odsyłająca / zachęcająca do różnorodnych doświadczeń, generująca silne emocje, wychodząca w obszary snu, może nawet ocierająca się o metafizykę :), otwierająca potencjał osobowości na niecodzienne doświadczenia. Wzbogacająca doświadczenie życiowe. Polecam!

Super. Bardzo polecam. Specjalista godny polecenia i zaufania. Zamierzam dalej kontynuować terapię u tego specjalisty.

Do Adama trafiliśmy kilka lat temu przytłoczeni problemami, których nie potrafiliśmy sami rozwiązać. Lepiej nie mogliśmy trafić. Adam pomógł nam zrozumieć emocje naszego dziecka, a naszą córkę nauczył, jak sobie z nimi radzić.Cenimy sobie jego umiejętność słuchania i wnikliwe obserwacje. Wracamy na spotkania, bo pomagają nam przejść trudne etapy w rodzinnych relacjach.

Mój syn został pacjentem Pana Adama w zeszłym roku szkolnym. Przez rok zdziałaliśmy wspólnie naprawdę wiele. Po wakacyjnej przerwie młody sam poprosił o umówienie wizyty

Adam to solidny i cierpliwy terapeuta. Pomógł mi zrozumieć przyczynę moich problemów, co dało mi możliwość wprowadzenia zmian w moim życiu i samorozwoju. Konsekwentnie prowadzi do realizacji celów postawionych na każdym etapie procesu terapeutycznego. Adam jest profesjonalnym i zrównoważonym psychologiem którego poleciłabym innym osobom z problemami. Dzięki.
ania

Chciałabym polecić Pana Adama jako bardzo dobrego specjalistę. Pan Adam pomógł mojemu nastoletniemu synowi, który miał problemy w szkole i sprawiał problemy wychowawcze. Wiem, że jeśli w przyszłości mój syn będzie potrzebował pomocy i rozmowy ze specjalistą , poproszę Pana Adama o pomoc.
Panie Adamie - bardzo dziękujemy za profesjonalną opiekę i wsparcie.
Beata G.

Chciałam tylko polecić Pana Adama wszystkim załamanym rodzicom nastoletnich dzieci. Pan Adam bardzo pomógł mojemu zagubionemu, zbuntowanemu i z wieloma problemami sercowymi oraz koleżeńskimi siedemnastoletniemu synowi. Ma wyjątkowe wyczucie, rozumie trudną młodzież i potrafi z nimi rozmawiać. Mój syn - już po kilku spotkaniach poczuł się pewniejszy i wiele zrozumiał. Bardzo go odmienił i ukierunkował na przyszłość. Jestem Panu Adamowi bardzo wdzięczna za dużą pomoc w naprostowaniu syna i dlatego z czystym sumieniem namawiam innych rodziców do takiej pomocy swoim dzieciom!.

Mam duże wsparcie ze strony pana Adama, co jest bardzo istotne w wyjściu z choroby. Za każdym razem dostaję nowe wskazówki i zadania, które pomagają mi zrozumieć samą siebie.