Spodziectwo - informacje, specjaliści, pytania i odpowiedzi

  Wśród czynników  wywołujących wadę wymienia się:

• genetyczne – szacowana częstość 1:80-1:100 w przypadku, gdy występowało już w rodzinie
• endokrynne
  • niewydolność łożyska (towarzyszy niskiej masie urodzeniowej oraz ciążom mnogim)
• środowiskowe
  • estrogeny lub fitoestrogeny w roślinach spożywczych (np. soi) i niektórych grzybach
  • substancje chemiczne (DDT i Vinclozolin - antyandrogen)
  • dietylstilbestrol przyjmowany przez matkę podczas ciąży
  • dieta wegeteriańska w pierwszych dwóch trymestrach ciąży
  • suplementacja żelazem w ciąży
  • grypa matki w pierwszym trymestrze
  • wiek matki (bardzo młode oraz starsze)
• inne: niedobór nabłonkowego czynnika wzrostu (EGF), receptorów dla EGF, zaburzenia biosyntezy testosteronu i defekt enzymatyczny 5α-reduktazy

  W zależności od stopnia wady, spodziectwo może być problemem jedynie kosmetycznym lub wadą utrudniającą oddawanie moczu i czynności seksualne.   Klasyfikacji spodziectwa jest kilka, według ostatniej (Hadidi z 2004 r.), wyróżnia się:

• żołędziowe – niewielka wada, ujście znajduje się nadal na żołędzi
• proksymalne – ujście znajduje się na brzusznej stronie prącia, pomiędzy żołędzią a moszna (towarzyszy temu zazwyczaj rozszczep napletka, przygięcie oraz skrócenie prącia)
• dystalne – najcięższe przypadki, ujście znajduje się w mosznie lub kroczu

  Leczenie operacyjne powinno mieć miejsce między 6 a 24 miesiącem życia dziecka. Przy niewielkich wadach, zdania na temat zabiegu operacyjnego są podzielone, gdyż narząd funkcjonuje prawidłowo, a zabieg ma charakter kosmetyczny. W przypadku większych wad przeprowadza się serię zabiegów, mających na celu wyprostowanie prącia, rekonstrukcję cewki moczowej, plastykę żołędzi, rekonstrukcję warstw brzusznej strony prącia, rekonstrukcję napletka. Istnieje wiele technik służących usuwaniu wady, dobierane są one w zależności od zaawansowania wady.

  łac.  hypospadiasis,  hypospadia, z  gr. ηυπο = na dole + σπαδōν = rozcięcie,  szczelina,  ang.  hypospadias

  Wada wrodzona polegająca na niewłaściwym położeniu ujścia cewki moczowej (na brzusznej stronie prącia). Jest formą hipoplazji (niecałkowitego rozwoju) męskiego narządu rozrodczego. Szacuje się, iż dotyka ono 1:250-1:300 żywo urodzonych noworodków płci męskiej. Niektórzy wyróżniają również spodziectwo żeńskie, polegające przesunięciu cewki moczowej w stronę pochwy (w skrajnych przypadkach umieszczeniu w przedniej ścianie pochwy).