prof. dr hab. n. med. Piotr Andziak

Pan doktor jest konkretny i rzeczowy, wszystko wyjaśnia odpowiada na każde pytanie. Sam zasugerował badanie, którego nikt do tąd nie zlecił mimo iż córka była już dwa razy w szpitalu.
Jako jedyny nie zbagatelizował objawów i nie zrzucił ich na rzecz somatycznych. I nie powiedział jak inny z góry, ze tak trzeba żyć i się przyzwyczaić. Ma plan działania dla córki. Bardzo dziękuję za te ludzkie podejście. Polecamy mana doktora z całego serca.

Polecam z całego serca Profesora.Zloty człowiek,doświadczony w każdym calu specjalista,z poczuciem humoru.Zoperowal z sukcesem klebczaka tętnicy szyjnej sporych rozmiarów za co dozgonnie będę za to wdzięczna.Jego dłonie i ogromna wiedza to skarb.Dziekuje.

Wczoraj odbyła się moja wizyta u tego lekarza w Centrum Medycznym Damian. Jestem aktualnie po zatorowości płucnej z zakrzepicą w lewej nodze. Noga zaczęła mi czerwienić. Oczekiwałabym od lekarza na tym poziomie minimum zrozumienia mojej sytuacji i całego zaniepokojenia.
Jednak każdą informację musiałam od lekarza wyciągać. Gdyby nie moje pytania i dopytywania na króciutkie odpowiedzi, to Pan pewnie skończyłby wizytę po 1 minucie. Oczekiwałam czegoś konkretniejszego po tak kosztownej konsultacji profesorskiej.

Chcę podziękować Panu Profesorowi Andziakowi, za wspaniale przeprowadzony zabieg wyłączenia rozwarstwiającego tętniaka aorty. Nie byłam prywatną pacjentką ani Profesora, ani żadnego innego lekarza. Z plikiem badań zapisałam się na konsultacje. Przez 2 lata byłam leczona farmakologicznie, aż w końcu Profesor stwierdził, że trzeba operować. Zostałam szczegółowo i przystępnie poinformowana na czym zabieg będzie polegał i jakie są możliwe powikłania. Na zabieg czekałam kilka dni. Operacja przebiegła bez komplikacji, Profesor był dostępny cały okres pobytu w szpitalu. Odpowiadał na moje pytania rzeczowo i cierpliwie. Uważam, że jest to lekarz o wysokiej kulturze osobistej, ciepły i życzliwy człowiek i do tego wspaniały fachowiec. Wśród personelu i pacjentów ma opinię specjalisty od trudnych przypadków. Wdzięczna pacjentka.

Dwie prywatne wizyty , których trudno było się doczekać z racji ciągłego przekładania terminu i nic poza tym , zmarnowany czas i pieniądze a w dodatku nie małe bo Pan Profesor za wizytę prywatną drogo się ceni bo aż 250 zł . Nie polecam

Tu z tego miejsca pragnę podziękować Panu prof.P.Andziakowi za wspaniale przeprowadzony zabieg. Jest to lekarz o wyjątkowej kulturze osobistej, pełen ciepła, życzliwości i dobroci serca,a do tego wspaniały fachowiec.Dziękuję Panie Profesorze wdzięczna pacjentka Bogusława Sroczyńska

Konsultacja u Prof,Andziaka nie należała do przyjemności. Trwała zbyt krótko jak na dosyć skomplikowany przypadek,Wypowiedzi i informacje konkretne ale zbyt zdawkowe i niezrozumiałe dla pacjenta. Używana nieznana pacjentowi terminologia medyczna i brak jej wyjaśnienia spowodowało lęk i niepotrzebny stres przed operacją. Stosunek do pacjenta niemiły i antypatyczny.Pomimo różnych problemów wszyscy powinniśmy być mili i czasami uśmiechnięci bo przecież UŚMIECH TO ZDROWIE.

W 2008 r operował mojego 21-letniego syna. Miał zdjagnozowanego tętniaka w części szyjnej potylicznej. Zgłosilismy sie ze skierowaniem na konsultacje do Szpitala MSWiA. Zostaliśmy rzeczowo poinformowanie o konieczności i zakresie operacji, zapisani na pierszy, wolny termin. Procedura przyjecia do szpitala przebiegała sprawnie. Operacja przebiegła bez komplikacji. Profesor był dostępny przez cały okres pobytu w szpitalu, odpowiadał na nasze pytania rzeczowo co sprawiło, że czułam sie spokojna o mojego syna. Personel reagował na każdą potrzebę pacjenta.

Fenomenalny, optymistyczny, wielkoduszny, skromny, rozważny, troskliwy, z głową na karku, a przede wszystkim człowiek!, człowiek!, i jeszcze raz WIELKI CZŁOWIEK !!!.
Sławomir Kornet - pacjent udanie zoperowany w Prima aprilis roku 2009.

Fantastyczny chiurg naczyniowy!
Kilka lat temu zgłosiłam się do profesora, bo dowiedziałam się, że dobrze operuje.
Nie byłam jego prywatną pacjentką, ani nie leczyłam się też prywatnie u żadnego lekarza z tego samego szpitala przy ul. Wołoskiej w Warszawie. Piszę o tym, bo często w salach szpitalnych między pacjentami są rozmowy i podpytywania kto u kogo prywatnie się leczy.

Po prostu zabrałam plik badań i poszłam na konsutację. Z duszą na ramieniu, ponieważ miałam kilka guzków w szyi tuż przy tętnicy. Wcześniej od lekarzy, którzy przygotowali taką diagnozę usłyszałam, że to bardzo trudna okolica i niewielu chirurgów tym się zajmuje.

Prof. Andziak rzeczowo, klarownie i cierpliwie wyjaśnił mi na czym zabieg będzie polegał, czy są możliwe powikłania, pozostawił mi decyzję co do rozległości operacji. Następnie poprosił sekretarkę o wpisanie mnie na pierwszy wolny termnin. Pamiętam, że byłam zaskoczona takim szybkim obrotem sprawy, że mam niedługo zgłosić się do szpitala, spodziewałam się termniu za kilka miesięcy, nasłuchałam sie w mediach o długim czekaniu na zabiegi.

Po operacji nie miałam żadnych powiłkań, mam na szyji niezbyt widoczną cienką linię,o wiele lepsze samopoczucie i dobre wspomnienie o prof. Andziaku.