prof. dr hab. n. med. Paweł Lampe

9 lat temu - z niewiadomych przyczyn - wystąpiło u mnie szybkopogtepujace zapalenie jelita cienkiego z powodu
ktorego wycięto mi 90% jelita i wyłoniono dwie stomie aby jelita się zregenerowały.
Z tego powodu odżywiany i nawadniany byłem kompletnie pozajelitowo. Do kliniki profesora Lampe w Katowicach zostałem przewieziony bezpośrednio po 3 operacji z podejrzeniem choroby Lesniowskiego-Crona.
I tutaj zaczęły się problemy jakich nawet w powiatowych szpitalach nie doświadczyłem. Profesor ze względu na brak funduszy i inne ciężko chore osoby musiał podjąć ciężką decyzje. I to całkowicie rozumiem.
Sam nie chciałbym być na jego miejscu w takiej sytuacji. Czego nie rozumiem to jak można człowieka walczącego o
zycie i zdrowie wysłać kompletnie bez leków - w tym nawodnienia i odżywiania - i opieki medycznej do domu. Proponuje spróbować nie pić przez tydzień niczego jako zdrowa osoba. Konsekwencje tego odczuwałem bezpośrednio po wizycie w kolejnych szpitalach gdzie stwierdzono susze w nerkach i częste kamice które mnie nękały. Pod koniec pobytu w klinice profesora Lampe poproszono mnie o zapisanie się w przychodni na ostatnia operacje łącząca odcinki jelita. W przychodni dowiedziałem się o odległych terminach. Operacje musiała zostać przeprowadzona - z różnych powodów - najpozniej do roku czasu. Byłem przeciwny temu, zgodziłem się jednak na wizytę prywatna u profesora. Czas trwania wizyty 3 minuty. Opłata 300 zł. Wyznaczony termin zabiegu i słowa otuchy. W przeddzień zabiegu zajeżdzam do kliniki i okazuje się ze nikt nic nie wie o mojej osobie o i podanym przez profesora terminie. Profesora nie było, wpisu w dokumentacji klinicznej tez nie.
Zaufałem całkowicie profesorowi i muszę niestety stwierdzić ze był to błąd. Jestem kaleka ale żyje. Z takiej strony ja niestety poznałem Pana Profesora. Pisze dopiero teraz bo nie wiedziałem wcześniej o tej stronie. A myślę ze takie informacje powinni być ujawniane i moga się przydać innym w podjęciu decyzji wagi życia i śmierci!

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Prof. Lampe, to chirurg - artysta. I jeśli mam być szczera, to jak dla mnie, ocena "bardzo dobry" nie odzwierciedla w pełni jego umiejętności...Jest to po prostu nieprzeciętny lekarz, o równie niezwykłej osobowości. Zgodzę się z opiniami, że bywa szorstki czy obcesowy, ale jest to jedynie pancerz, pod którym tak naprawdę ukrywa się bardzo wrażliwy i empatyczny człowiek. I gdy inni "chirurdzy" mówili mi, że z moimi jelitami już nic nie da się zrobić, Prof. zakasał rękawy i naprawił coś, co dla innych było nie do przejścia. Życzę Prof., aby jak najdłużej cieszył się dobrym zdrowiem i jeszcze raz serdecznie dziękuję. M.

Szukając ratunku w chorobie zgłosiłem się z wynikami badań na konsultacje . Po analizie wyników zostałem zakwalifikowany na operację która odbyła się 13 marca .Usunięto mi trzon i ogon trzustki z guzami . Dziś jest 7 miesięcy po operacji czuję się dobrze . Dzięki Panu Profesorowi wracam do zdrowia . Dziękuję za ratunek

pan doktor wykonal operacje na pacjencie z wielkimi bolami jamy brzisznej który w rybnickim szpitalu został wyeliminowany z dalszego leczenia.
Pacjent po zabiegu zyje bez bolu i funkcjonuje normalnie.
Dziekowac ze sa w Polsce jeszcze tacy lekarze.
Duzo zdrowia i blogoslawienstwa dla pana Doktora.
Pozdrawiamy z Rybnika

Przejechałem pół Polski do profesora z prośbą o ratunek będąc już w stanie wyniszczenia. Poświęcił mi dosłownie kilka minut, nie wykazał praktycznie żadnego zainteresowania moim przypadkiem i chorobą, na koniec stwierdził, że z głodu nie umrę - bo jest przecież jeszcze żywienie pozajelitowe. Absolutnie odradzam.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Bardzo dobry specjalista. To trochę taki "ostatni Mohikanin". Takich lekarzy jak pan profesor już nie będzie. Bardzo chciałbym, aby wielu z nich nauczyło się od tego człowieka wielu cech. Facet jest pewny siebie, zna swoją wartość, swoje umiejętności. Student może się nauczyć od niego wielu fenomenalnych rozwiązań medycznych. Natomiast każdy, kto choć trochę słyszał o jego zamiłowaniu do gór wie, co się mu przytrafiło. Uratować człowieka na kilku tysiącach metrów w zimie, bez dostępu do stołu operacyjnego, anestezjologa czy ssaka, to tylko może geniusz. No bo kto z Was wpadłby na pomysł, żeby zrobić zastrzyk z soli fizjologicznej, która powstała z rozpuszczonego śniegu? A on to zrobił jak uczestnik wyprawy, do której on się doczepił jako maniak gór, doznał perforacji wrzodu żołądka! Inni się by naradzali, gonili spanikowani, a pan profesor...zaciska zęby i ratuje człowieka!

Moja mama diagnozowała się u Profesora w kierunku raka trzustki. Profesor szukał przyczyn przerzutów do wątroby. Twierdził, że to jest kwestia przerzutów w ramach układu pokarmowego, a dla mamy widział duże szanse na wyleczenie. 4 wizyty w TRAFMEDzie, każda 300 zł, pod gabinetem za każdym razem sporo ludzi wierzących w umiejętności Profesora, a w gabinecie dla każdego 10 min konsultacji. Po 4 wizytach wiedzieliśmy tyle, że do wątroby przerzuca raczej jelito, nie trzustka, a Profesor wykonywał palpacyjne badanie brzucha, uciskał, sprawdzał i żartował, że mama przeżyje to choróbsko, bo w brzuchu nic nie czuje. W klinice w Katowicach Profesor zlecił swoim "szprotkom" - jak nazywa lekarzy z tytułami adiunktów, doktorów - żeby wykonali kolonoskopię. Usunął mały polip z jelita, hist-pat pokazał, że jest niezłośliwy. Odesłał mamę do domu, bo przyczyn przerzutów nie znalazł. Mamę po kolonoskopii okropnie bolał brzuch, ale Profesor twierdził, że tak może być. Cały proces konsultacji z Profesorem zabrał nam 4 miesiące. Gdy mama 2 miesiące po kolonoskopii dostała okropnych boleści brzucha, w lokalnym szpitalu wykonano badania i okazało się, że mama miała 2 guzy jajnika wielkości grejpfrutów, namacalnych z zewnątrz, które rosły tam już od bardzo dawna i one były pierwotną przyczyną przerzutów.
Straciliśmy u Profesora cenny czas na leczenie, bo mogliśmy od razu pojechać do kliniki szerzej diagnozującej nowotwory, np. w Gliwicach. Kiedy tam trafiliśmy, dla mamy było już za późno. Nie wiem, czy Profesor zna się na problemach układu pokarmowego - moją mamę błędnie diagnozował, nie mógł jej pomóc, ale ani razu nie wspomniał, że powinna zasięgnąć konsultacji z innymi specjalistami, bo do wątroby - wbrew temu, co wtedy tłumaczył nam Profesor - przerzucają nie tylko trzustka i jelito. Słyszeliśmy nawet od Profesora, że on się innymi lekarzami nie sugeruje, tylko na sobie polega, bo wie co robi i gdyby nie było szans na wyleczenie, to byśmy w ogóle nie rozmawiali.
Z moją mamą już nie porozmawia. Zmarła po 9 miesiącach od pierwszej wizyty u Profesora.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Pragnę podziękować Panu Profesorowi za udzieloną pomoc oraz otrzymane informacje dotyczące dalszego leczenia. Jechałam do Profesora koło 500 km., ale podczas wizyty czułam się jak córka rozmawiająca z troskliwym ojcem... Jeżeli trzeba będzie, pójdę do Pana Profesora pieszo... Zaangażowany, przemiły, pełen ciepła człowiek od pierwszych chwil budzi pełne zaufanie, nie potrafię już ładniej oddać tego, co czuję. Dziękuję, Panie Profesorze ! Monika Domagalska

DZIĘKUJE PANIE PROFESORZE .
Za uratowanie życia mojemu mężowi,za operację i opiekę w szpitalu.Dzięki Panu Profesorowi i jego wnikliwej ocenie stanu chorego pokierował nami tak ,aby operacja była możliwa ,miała jak najmniejsze skutki uboczne i pacjent po rehabilitacji mógł żyć długo i cieszył się życiem.
Polecam z czystym sercem Pana Profesora ,bo jest bardzo dobrym fachowcem .Nigdy nie mieliśmy żadnych problemów z rozmową z Panem Profesorem,zawsze wiedział z kim rozmawia i na co jest chory pacjent.
Wdzięczny pacjent z rodziną z Czestchowy

Nie polecam Pana Profesora innym Pacjentom, ponieważ traktuje ich instrumentalnie. Z doświadczeń w naszej rodzinie wynika, że Profesor traktuje chorobę jako kolejny przypadek i kolejne doświadczenie.Kompletny ignorant w szczerych rozmowach z rodziną w sytuacji,gdy choremu zostało kilka dni życia w dalszym ciągu odsyła do innych specjalistów.Prywatne wizyty na Warszawskiej w Katowicach też nie są tanie, a nic z nich nie wynika. Oddział kierowany przez Pana Profesora Lampe też nie jest taki "super" jak piszą w rankingach. Mało przejmują się tam chorym tylko operują i operują. Uzyskać jakąkolwiek informację na temat chorego to sztuka. Najczęściej nikogo z lekarzy nie ma. Z pacjentem też się nie rozmawia o chorobie ,a ma się z nim kontakt tylko na bloku operacyjnym.Obojętnbość, brak zrozumienia i empatii ze strony lekarzy. Mimo poważnych stanów często na granicy życia i śmierci nie ma dla chorego wsparcia ani pomocy psychologicznej. O swoim "końcu" pacjent dowiaduje się w brutalny sposób czekając na bliskich z karty wypisu, którą mu rzucą przed wyjściem ze szpitala, nie zwracając uwagi iż tak przekazana informacja "dobije" pacjenta i być może nie zdąży dojechać już do domu. Chcac jak najszybciej pozbyć się pacjenta, nikt z personelu nie przejmuje się czy jest on gotowy na wyjście i czy jego stan zdrowia pozwoli na dotarcie do domu.Sądze,że oprócz kompetencji i fachowości,którą szczycą się tamtejsi lekarze potrzebna jest odrobina wrażliwości i zwykła ludzka przyzwoitość.