Monika Spik

Jestem bardzo mile zaskoczona pozytywnym podejściem Pani psychiatry. Poerwsza rozmowa zapoznawcza trwała godzinę i niestety bie zdarzyłyśmy zakończyć wywiadu. Pani psychiatra zadzwoniła do mnie w czasie prywatnym wczesnym wieczorem i spokojnie dokończyła wywiadu, poczuniła odpowiednie rekomendacje i przepisała leki. Pani psychiatra ma bardzo duża wiedzę i doświadczenie, którym z troska o młodocianego pacjenta dzieli się z rodzicami. Bardzo dziękuję.

Nie polecam. Przyjechałam po pomoc, a od czasu wizyty u p.Doktor przeżywam horror. Zbagatelizowała problem. Nie wysłuchała mnie do końca, a zupełnie oparła się na zdaniu chorego dziecka z zaburzeniami zachowania. Ja nie mogłam dokończyć żadnego zdania.
Przy dziecku oznajmiła mi, że właściwie nie ma problemu z nim, tylko z naszym do niego podejściem, bo, że wszelkie zaburzenia dziecka są przez nas wyolbrzymiane i prowokowane. Jemu wszystko wolno, bo jest chore. Uderzyło mnie, bo nie stosowałam się do jego zaleceń.
Oczywiście karta informacyjna też została wypełniona w ten sposób, że zostaliśmy przedstawieni jako ludzie leniwi, nie walczący z chorobą dziecka, tylko chcący się go pozbyć z domu, co jest bardzo krzywdzące i całkowicie nieprawdziwe.
Rezultat: cały trud ponad rocznej terapii indywidualnej i naszych wysiłków, by dziecko zachowywało się coraz normalniej i walczyło ze swoimi zaburzeniami poległ w gruzach. Dziecko stało się bardziej agresywne, nie musi się starać i na próbę rozmowy z nim odpowiada, że p.Doktor nie kazała go denerwować.
Najgorszy lekarz, jakiego dotychczas spotkałam...

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Nie polecam. Niemiła, starej daty lekarz (w tym złym, zmanerowanym znaczeniu). Nie sympatyczna i nawet arogancka momentami. Leczyła mojego syna w przychodni publicznej. Kompletny brak szacunku dla pacjenta i rodziców. Myli się, wypisuje po kilka razy błędne recepty. Potem jest problem z ich poprawieniem i kolejne wizyty oczywiście w godzinach pracy przychodni. Rodzice według niej przecież nie pracują i to oni muszą się dostosować. Mogą przyść i czekać, aż będzie miała czas i ochotę. Na telefon, mimo jej błędów nie ma opcji załatwienia tak banalnej sprawy, tylko osobiście! W czasie wizyty z synem miałam ochotę wyjść z gabinetu. Czułam się strasznie zmęczona rozmową. Ale przede wszystkim nieprzyjemnym dystansem oraz tonem w jaki zmierzała rozmowa... Syn był kompletnie rozbity po wizytach u niej. Zrezygnowałam, próbowałam do trzech wizyt. Myślałam, że może tylko pierwsze wrażenie było zle przecież to specjalista, niestety.
Zdecydowanie nie polecam jej dla dzieci. Pani jest bardzo zmanierowana i od samego początku zaznacza to ja jestem tu Bogiem.
Pytam, czy to lekarz psychiatra dla dzieci?
A może chodzi o to, że nie przyszłam prywatnie

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz