lek. Magdalena Sobańska

Mam tak że nagle zaczynam płakać z jakiegoś błahego powodu i nie mogę się uspokoić, nagle do głowy przychodzą mi najgorsze wspomnienia, scenariusze, myśli i nie mogę przestać płakać i przejmować się, ciężej mi się oddycha, mam milion myśli w głowie i czuję jakbym miała ,,wybuchnąć". Trwa to dłuższy czas i nie wiem jak się uspokoić, bardzo ciężko jest mi to zrobić i zajmuje to długo. Czy są to ataki paniki? Jeśli nie to co?

Witam mam problem z depresja jeśli nie z czymś gorszym mam 40 lat i od 18 lat cierpię na nerwice plus depresje pierwsze moje objawy w wieku 18 lat były gul w gardle drżenie ciała na tle nerwowym dostałem leki uspakajające po których przeszło później moje zdrowie się pogorszyło poczułem ucisk na czole po środku i czułem się jak bym miał oszaleć zwariować za chwile brałem wtedy prawdopodobnie pernazyme przez pare tygodni później było dobrze przez pare lat 11 lat temu znów poczułem te same objawy męczyłem się przez pare miesięcy ustąpiło na pare lat po raz kolejny lecz od paru miesięcy czuje jak bym miał wypełnione czymś czoło cały czas myśle o sobie trudno mi jest zacząć myśleć o tym co się dzieje wokół mnie cały czas mam myśli wyłącznie osobie nic po za tym momentami czuje i obawiam się ze tracę zmysły jak bym miał myśli o myślach nie wiem jak to nazwać porostu nie mam takie samego toku myślenia jak kiedyś czasami robię coś i się zastanawiam czy dobrze to robię zdarza mi się zapominać coś częściej wcześniej mailem cis takiego ze zastanawiałem się czy to jest realne czy nie dziwne to wszystko czuje napięcie psychiczne a te myśli o sobie i o tym ze tracę rozum dobijają mnie całkowicie boje się ze to może być schizofrenia lub zwyrodnienie czołowo-skroniowe kładąc się spać zrywam się szybko bo miałem wrażenie ze spadam coś w tym sensie lub nerwowe odruchy nogami nie codziennie ale zadziało się pare razy również przydarzyło mi się ze nie potrafiłem przypomnieć sobie jakiegoś słowa ostatnio nawet nie mogłem skojarzyć imię synka rocznego masakra przeraża mnie to pare tygodni temu czułem się naprawdę fatalnie nic mnie nie cieszyło ciagle noe wyspany zmęczony brak energi brak czego kolwiek mieszkam w wielkiej brytani od 16 lat i nie wiem czy iść tutaj do lekarza ponieważ tutaj służba zdrowia nie cieszy się zbyt dobra opinia bardzo chciałbym żebym przestał mieć w głowie ciagle myślenie o sobie i o tym jak się czuje porostu zapomnieć o tym i żyć jak kiedyś myśleć o tym co się dzieje po za mną bardzo dziękuje za odpowiedz jeśli będzie to możliwe pozdrawiam