prof. dr hab. n. med. Jan Gmiński

Doktor stwierdził "jak tylko Panią widzę już wiem na co Pani choruje". Prosilam o badania w kieru ku zespołu Cushinga, lekarz powiedział że to Hashimoto, wypisał receptę i do widzenia. Mimo próśb nie zgodził się nawet wypisać skierowania na badania w kierunku Cushinga. Pragnę zaznaczyć że te dwie choroby nie wykluczają się nawzajem. Na szczęście znalazłam innego doktora który potwierdził moje podejrzenia i przeprowadza dodatkowe badania. Dr Gminskiego nie polecam. Był nie miły, rzucił okiem na badania, wypisal receptę i do widzenia. Cała wizyta trwała maksymalnie 5 minut. Za 300 zł.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Nie polecam pana gminskiego. Jeździłam na wizyty jak i do jaworzna tak i do zakopanego. Doktor upierał się że najlepsza dla mnie będzie dawka 100 eltroxinu.
Wcześniej zazywalam 50 eltroxin. Dzwoniłam do gabinetu gdzie odebrała pani sekretarka, powiedziałam że bardzo zle się czuje. Doszło do tego że spałam 3 godziny. Wypadały mi bardzo wlosy, myślałam że będę chodzić po ścianach. Aż pewnego dnia nie mogłam już zejść z łóżka. Musiałam jechać do szpitala. Tam powiedzieli mi że mam bardzo niskie tsh wpadłam w nadczynność polekową
Mówiąc to sekretarce
pana doktora dostałam odpowiedź że wszystkie pacjentki pana doktora miały takie objawy żeby spróbować raz 75 a raz 100. Dodała również że lekarz nie zgadza się na zmniejszenie dawki bo cytuje "tylko 100 leczy tarczyce "
Za kazdym razem wizyta trwała 5 minut
Na daną godzinę przychodziły 4 osoby. Pytałam czy zrobić jakieś badania na braki witamin.
Krzyczał że jakie badania że nie mam co z pieniędzmi robić i że mam brać tylko magnez

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Jestem pacjentką Profesora od 2 lat, choruję na Hashimoto, która jak pokazało moje doświadczenie przerasta lekarzy. Wcześniej byłam u trzech innych endokrynologów, pierwszy stwierdził, że mam raka (dodam, że mam 26 lat), drugi - u którego byłam już z wynikami badań, nie wiedział co to za choroba, a trzecia Pani doktor powiedziała, że nie trzeba mnie leczyć bo wyniki jeszcze nie są tragiczne. I tak z zawrotami głowy, bólem stawów i ogólnym bardzo złym samopoczuciem pojawiłam się u Profesora. Od razu po wywiadzie postawił dobrą diagnozę, dodam że schowałam wyniki, żeby zobaczyć co potrafi. Dobrał odpowiednie leki, a rok później zostałam szczęśliwą matką - z tą chorobą jest bardzo małe prawdopodobieństwo nie tylko zajścia w ciążę, ale przede wszystkim jej utrzymania. Całą ciąże byłam pod Jego szczególną obserwacją. Nadal się leczę i tak już pozostanie do końca życia, ale przynajmniej wiec co mi jest, wiec co mi wolno, a czego nie, wiem, że jestem pod dobrą opieką. Nie mogłabym powiedzieć na Profesora nic złego i serdecznie Go wszystkim polecam.

Po raz pierwszy wystawiam taką opinię lekarzowi, ale robię to trochę ku przestrodze. Profesor postawił mi mylną diagnozę, pomylił stan zapalny po ciąży z Hashimoto, leczył hormonami tarczycy, aż do bardzo wysokiej nadczynności wynikiem której tętno w spoczynku dochodziło do 120. Uparcie tkwił przy swojej diagnozie pomimo moich sugestii i planował leczenie nadciśnienia i tachykardii. Oczywiście przyczyna nadczynności nie tkwiła tylko w leczeniu hormonalnym- uaktywniły się guzki, niestety tę diagnozę postawił już ktoś inny. Nie jestem studentką profesora:) rzeczywiście w poczekalni słyszałam ploteczki o złej opinii wśród byłych studentów, znam kilka osób bardzo zadowolonych z jego kuracji, ja do nich nie należę. Może wybierając lekarza warto jednak wybrać endokrynologa.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Leczę się u Profesora od 3 lat. Nie mam żadnych zastrzeżeń. Od razu po wykonaniu kompletu badań zostałam skierowana na operację. Poprzedni lekarz endokrynolog po kilku latach obserwacji, bez jakiegokolwiek leczenia doprowadził do tego, że guzy na tyle się powiększyły, że nadawały się tylko do usunięcia. Zażywam systematycznie hormon i czuje się bardzo dobrze.

Mam pytanie - jak wygląda ta lista kar? Możecie ją zacytować? (Ale chyba nie ma tam chłosty? nawet Guma nie byłby tak bezczelny?) Bo mnie to zszokowało.

1)Profesor jak ktoś już napisał NIE JEST ENDOKRYNOLOGIEM!!!!!. Jeśli komuś brak specjalizacji nie przeszkadza to proszę odpowiedzieć czy nie byłoby absurdem gdyby np. stomatolog który też jest lekarzem prowadził gabinet ginekologiczny.
Z uwagi na to, że leczę się wiele lat mam stosunkowo dużą wiedzę na temat chorób endokrynologicznych- absolutnie potwierdzam ,że prosty przypadek chorób tarczycy może leczyć nawet lekarz rodzinny. I co więcej, jego kwalifikacje w tym zakresie wcale nie muszą być gorsze niż Profesora. Podkreślając tytuł profesora wprowadza pacjentów celowo w błąd. TEN TYTUŁ NAUKOWY DOTYCZY INNEJ DZIEDZINY WIEDZY!!!!

2)Jeśli nagminnie twierdzicie Państwo jakim to tez dobrym specjalistą jest Profesor, to dlaczego nie zrobi specjalizacji z endokrynologii- czyżby to było zbyt trudne dla niego? Wiek tutaj nie ma nic do rzeczy, znam lekarzy jeszcze starszych, którzy robią specjalizację.

3)Jako była pacjentka ( 3 LETNIA SYSTEMATYCZNA KURACJA ) na swoim przykładzie stwierdzam, że z uwagi na to ze Profesor nie postawił u mnie diagnozy stan mojego zdrowia uległ DRASTYCZNEMU POGORSZENIU.

4) Wiedza Profesora ogranicza się tylko do znajomości pewnych zagadnień związanych z tarczycą.Bardzo często (tak jak u mnie) choroby tarczycy są powiązane i innymi narządami- np. jajnikami, korą nadnerczy, przysadką. Nie da się leczyć tylko tarczycy bo w ten sposób można tylko zaszkodzić pacjentowi. Musi się znać całość zagadnień a takiej wiedzy Profesor nie ma. U MNIE FAKT LECZENIA U PROFESORA SPOWODOWAŁ NIEODWRACALNE ZMIANY.

5) Profesor impertynencją nadrabia brak wiedzy. Pacjenci się go boją więc nie pytają. On zaś nie musi odpowiadać na pytania na które nie zna odpowiedzi.

6) Profesor nie wydaje wyników, nie omawia tych wyników z pacjentem nie informuje o celowości podjętego leczenia narusza prawo, gdyż podstawowym prawem pacjenta jest dostęp do tych informacji. A MOŻE PROFESOR BOI SIĘ, że ktoś inny podważy jego diagnozę? Sądzenie , że się jest najmądrzejszym jest grzechem samym w sobie.

7) Dlaczego zadałam sobie tyle trudu, aby to wszystko napisać? Nie jestem mściwa, ale mojego zniszczonego przez Profesora zdrowia już nikt mi nie przywróci. To mąż mi uświadomił, że mam moralny obowiązek ostrzec innych pacjentów. Proszę pamiętać zdrowie macie tylko jedno- zawsze warto skonsultować diagnozę i sposób leczenia z innym lekarzem , zwłaszcza jeśli tyle osób zadaje sobie trud i wystawia tak druzgoczące opinie.

8) Panie Profesorze- ma Pan do czynienia z ludźmi chorymi.Przy zaburzeniach hormonalnych pacjenci czują się zwykle bardzo źle. Pan to wykorzystuje. W swojej praktyce lekarskiej moim zdaniem bardziej niż dobrem pacjenta kieruje się Pan chęcią zysku. Czy jest Pan szczęśliwym człowiekiem?

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Drodzy Przedmówcy!

Chciałbym się podzielić własną opinią:
1.prof. Gmiński nie ma specjalizacji "endokrynolog", to fakt ale dla niedowiarków powiem, że prowadzi tę praktykę od czasów gdzie obecni "specjaliści" w tej dziedzinie chodzili do gimnazjum lub ich wiedza na ten temat była tak obszerna jak moja na temat cywilizacji pozaziemskich (osobiście poznałem takich "specjalistów")
2.prof. jak każdy profesor i naukowiec ma swoje fanaberie i osobiście w mojej karierze studenckiej (nie medycznej) spotkałem wielu profesorów i każdy z nich miał własne niezrozumiałe "fanaberie". Więc nie wiem w czym problem?
3.Leczenie schorzeń tarczycy trwa naprawdę długo (ja leczyłem się 5 lat!) więc opinie miłych Pań p.t. "wzięłam 2 razy euthyrox i dostałam ciśnienia!" są delikatnie nie na miejscu. Jak ktoś chce się leczyć bezinwazyjnie-czeka go długie, mozolne leczenie hormonalne (czasem rozboli główka,skoczy ciśnienie i nawet poziom adrenaliny-straszne nie?). Jak ktoś chce aby to trwało miesiąc-polecam super-specjalistów, którzy po miesiącu powiedzą: sorki trzeba usunąć tarczycę. Wybór należy do Was!
4.Proszę nie piszcie, że takie leczenie może prowadzić lekarz pierwszego kontaktu bo takie teksty doprowadzają mnie do płaczu. Ich wiedza na te tematy jest żadna albo znikoma a przy leczeniu hormonami nieumiejętność i brak wiedzy prowadzi nieuchronnie do nieszczęścia.
5.Stosowanie kar-rzeczywiście prof.karze za głupotę, brak wytrwałości olewanie leczenia.Przy leczeniu farmakologicznym (bezinwazyjnym),które jest tak trudne i długotrwałe taki system jest niezbędny (wiem sam po sobie). Nie można odpuszczać zażywania leków i okresowych kontroli bo to droga donikąd i blokowanie kolejki dla osób walczących o zdrowie a nawet życie!!
Wybór należy do Was!
Osobiście prof. wyciągnął mnie spod skalpela, dwoje osób z mojej rodziny i kilkanaście osób z otoczenia, które poleciłem! Nie chcecie nie wierzcie! Tylko nie piszcie pierdół bo niektórzy tu szukają pomocy!!! Próbują ratować zdrowie i życie!!!

Byłam pacjentką prof. Gmińskiego. Zacznijmy od tego, że prof. Gmiński NIE JEST ENDOKRYNOLOGIEM!!!!!Owszem na szczęście jest lekarzem, ale o specjalności chorób wewnętrznych i diagnostyki laboratoryjnej.W myśl zasady PRAWIE ALE ROBI WIELKĄ RÓŻNICĘ. Całe szczęście, że zniechęcona impertynencją lekarza po trzech latach znalazłam innego specjalistę, bo nie wiem czy dzisiaj pisałabym tą notatkę. Dzisiaj na temat chorób tarczycy i innych chorób endokrynologicznych wiem bardzo dużo i wiem, że proste przypadki chorób tarczycy może leczyć nawet lekarz rodzinny. Pewna część pacjentów może być zadowolona. W moim przypadku profesor nie rozpoznał choroby kory nadnerczy (nie wiem czy w ogóle wie o ich istnieniu). Zbyt późne postawienie diagnozy spowodowało uszkodzenie jajników , a nadciśnienie (następstwo choroby kory nadnerczy)uszkodziło nerki. Profesor jedyne co potrafił wykryć to guza tarczycy. Ale to nie było zbyt trudne ponieważ był wielkości piłeczki ping-pingpongowej więc było go po prostu widać. Celowo użyłam słowa "wykryć" a nie "zdiagnozować", ponieważ miałam guza tzw. "autonomicznego ", którego nie leczy się Eutyroxem , i tutaj leczenie zaaplikowane przez profesora tylko mi szkodziło. Oddałam się w ręce "SPECJALISTY?" , tak przy najmniej sadziłam, a mój stan zdrowia z powodu tego leczenia BARDZO SIĘ POGORSZYŁ.
Na ostatniej wizycie poprosiłam o kartotekę na co profesor bardzo się rozjuszył. Był zaskoczony, ze znam przepisy prawa ŻE KARTOTEKA JEST WŁASNOŚCIĄ PACJENTA !!!! Jak nie chciał wydać, to poczekałam w gabinecie aż przepisze wszystkie konsultacje i mi wyda, ponieważ za każde badanie zapłaciłam. Przepisał ładnym pismem, zielonym atramentem. Teraz mam lekarza kompetentnego, miłego, szanującego mnie jako człowieka i tutaj się zdziwicie na Kasę Chorych. Ja leczę się w Gliwicach w IO, tam nie ma rejonizacji.

Jesteś tym lekarzem? Odpowiedz na tę opinię! Zarejestruj się teraz

Byłam równiez u Pana Profesora i nie zauważyłam na ścianie żadnej listy kar,natomiast reprodukcje Alfonsa Muchy . Osobie , której kojarzy się to z listą kar współczuję i przypominam

Twórczość Muchy łączy tradycje bizantyjskie i współczesne. Znakiem rozpoznawczym Muchy są grafiki kobiet w stylu belle époque – wyidealizowana postać pięknej kobiety otoczonej naręczem kwiatów i liści, symbolami i arabeskami.
Odczytuję to raczej jako miły gest Profesora wobec pacjentek a nie listę kar.