prof. dr hab. n. med. Ewa Gorczyńska

Pani Profesor jest lekarzem z powołania, prowadziła moją córkę podczas przeszczepu szpiku, posiada ogromną wiedzę i mimo skomplikowanych terminów itp zawsze wszystko potrafiła jasno wytłumaczyć niejasności. Widać że zależy jej na małych pacjentach, potrafiła kilka razy w dzień przyjść aby wypytać się jak czuje się córka, czułam że Mała jest zaopiekowana. Polecam z całego serca, naprawdę mało jest takich lekarzy.

Niesamowity lekarz. Pani Profesor dosłownie uratowała życie mojego syna. Nawet w beznadziejnych przypadkach zachowuje zimną krew i działa rozważnie. Człowiek po prostu czuje, że Pani Profesor jest właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Pani Profesor w pierwszym kontakcie może sprawić wrażenie zimnego profesjonalisty. Jednak po dłuższej współpracy przekonałem się, że jest niesamowicie dobrym człowiekiem. Jest także szczera. Momentami, aż do bólu. Cenię sobie takie podejście, ponieważ zawsze doskonale wiedziałem jak wygląda sytuacja i jakie są dalsze plany. Pani Profesor potrafi powiedzieć, że dziecko ma 20% szans na przeżycie. Jednak proszę mi wierzyć, poruszy niebo i ziemię, aby te 20% wystarczyło w zupełności.

Super fachowiec. Pracuje z wielka pasja, zaangazowaniem i nieludzka wprost siłą. Moze byc wzorem jako lekarz i czlowiek. Walczy o swoich malych i wiekszych pacjentow z determinacja i wielka wiara w powodzenie, choc przy jej specjalizacji nie jest to proste. Czasem przegrywa - jej przypadki to najciezsze postaci chorob nowotworowych krwi - ale zawsze daje z siebie wszystko. To wielki skarb dla kliniki transplantologii we wroclawiu. Lekarz, jakich juz coraz mniej. Wielka wiedza, intuicja medyczna i pracowitosc, pracowitosc, pracowitosc... A i kondycji fizycznej mozna pozazdroscic. Obserwowalam ją przez 3 miesiace podczas pobytu z dzieckim na oddziale przeszczepowym i NIGDY nie widzialam pani doktor zmeczonej, zaziewanej czy spiacej - a potrafi przebywac na oddziale przez 48 godzin bez przerwy.

Wspaniały i troskliwy lekarz i człowiek.Profesjonalista z sercem na dłoni i uśmiechem na twarzy mimo tak trudnego i odpowiedzialnego zawodu.