Anna Skłodowska

Mam nieco ponad 30 lat. Jestem kobietą. Mam analityczny umysł. Moimi decyzjami w niemal każdym aspekcie kieruje rachunek zysków i strat. Brakuje mi spontaniczności. Mam życie, które jest do bólu przewidywalne i nudne (praca, dom, zakupy). Muszę to zmienić. Nie chcę zostać bez rodziny, dzieci i męża. Niestety, boję się wejść w związek z drugą osobą. Pomimo tego, że nie mam żadnych doświadczeń w tym temacie (ani dobrych, ani złych). Utknęłam w miejscu. Wydaje mi się, że dopóki nie zadziała "chemia", to nigdy się nie zakocham. Tymczasem czas ucieka. Pragnę dzieci, ale nic nie robię aby ten stan zmienić. Boję się, że spróbuję a to nie będzie ten. Boję się też zakochać. Boję się zmian, bo zmieni się wszystko. Nie rozumiem siebie. Życie podsunęło mi człowieka spokojnego i być może dobrego, ale dziesięć lat starszego. Nie odpowiada mi on niestety także wyglądem. Marzyłam o miłości od pierwszego spojrzenia. Tymczasem szkoda nie spróbować. Czy miłości można się nauczyć? Co jest ze mną nie tak? Proszę o pomoc i odpowiedź.

Szukam terapi dla par jednak musiałaby być to terapia on line ponieważ nie mieszkamy w Polsce. Nie wiem czy powinnismy się udać do psychologa czy do psychoterapeuty? Jesteśmy młodym małżeństwem (25 i 27 lat) dwa lata po ślubie, nie mamy dzieci jednak od półtora roku nasze małżeństwo przeżywa kryzys. Nie jest nam razem dobrze, nasza komunikacja jest bardzo słaba a seks zdarza się bardzo rzadko. Nawet nie wiem czy kocham mojego męża, nie czuje nici porozumienia. Nie wiemy czy nasze małżeństwo ma dalszy sens, były rozmowy o rozwodzie ale oboje chcemy dać sobie szanse by się bardziej poznać i spróbować naprawić nasz związek.