mgr Aleksandra Krzywińska

Dzień Dobry.
Moja córka od ponad dwóch lat choruje na zaburzenie odżywiania. Na początku była to anoreksja, później doszła bulimia i kompulsywne objadanie. W międzyczasię z ogromnym wysiłkiem i przy moim wsparciu skończyła liceum, zdała maturę i miała wspaniałe plany na przyszłość - studia, na które się dostała. Sukcesy te spowodowały, że zrezygnowała z wizyt u psychiatry, przestała brać leki - poczuła się silna i dowartościowana. Jednak problem dalej istniał - po okresach niejedzenia przychodził czas objadania, okropnych wyrzutów sumienia z tego powodu, uciekania do wszystkiego, żeby tylko nie myśleć o jedzeniu. W grudniu rzuciła studia - poczuła pustkę i brak celu - jest w złym stanie psychicznym, nie radzi sobie z atakami objadania. Jak pomóc córce?

Witam
Mam wielki problem dotyczący siebie, swojego związku oraz dziewczyny. Zacznę od początku, poznałem swoją dziewczynę 6 lat temu i bardzo mi się spodobała. Miałem wtedy problemy finansowe związane z kredytem, nie powiedziałem jej tego i wynajęliśmy razem mieszkanie. W pracy mi się nie układało bo szef nie płacił na czas, a w domu zrobiły się kłótnie z tego powodu i słyszałem wtedy że to moja wina. Później bywało różnie były miesiące w których układało się wspaniale i wszystko było ok, po czym z nie wiem jakiego powodu robiła się kłótnia. Po jakimś roku przeczytała mojego maila w którym była sprawa związana z komornikiem i powstała wielka kłótnia z powodu że ją okłamuje i potem zaczęły się problemy. Że oszukuję z pieniędzmi, że jestem leniem, że wiecznie ją kłamię i rozpowiadam innym że coś jest moje. Tak było na sylwestrze że uwierzyła swojej koleżance że brałem narkotyki chodź jej obiecałem że poprowadzę auto do domu, że powiedziałem sąsiadowi że jej auto to moje, że jak wynajmowałem mieszkanie w Łodzi to uciekłem w nocy żeby nie płacić chodź mówiłem współlokatorom że wyjeżdżam na miesiąc w delegacje. Zaprojektowane wspólnie meble jej się nie podobają bo coś tam dostałem odp z jej strony, w sprawie sofy gdy mówiłem żeby nie brać od jej koleżanki bo kupimy coś ładnego to usłyszałem że nie potrafię odpuścić i zrobić tak jak ona chce, a jak tak zrobiłem to ostatnio nie usłyszałem że zastanawia się bo nie wie co teraz z ta sofą zrobić, a nie że przeprasza i że miałem trochę racji . Wracam do swojej sprawy. Nie okłamałem jej więcej po tym incydencie z komornikiem, ale gdy rozmawialiśmy musiałem mówić i słuchać to co ona mówi bo jest najważniejsze. Wiele razy słyszałem że jej nie ufam bo okłamałem w sprawach w/w, a to ja jej pozwalałem chodzić na imprezki z koleżankami. Zamieszkaliśmy po raz kolejny w mieszkaniu które ona kupiła to słyszałem że tylko ona wszystko sama robi, że wszystko co zrobiła w tym mieszkaniu to ona sama, że wszystko ona sama musiała robić i wszystko ze mnie wyciągać na dany temat. Zmieniłem prace bo miała być lepsza to usłyszałem że zamiast być z nią to pojechałem dołki kopać za 15 zł i że się nie zwolniłem bo wiedziałem że ktoś na mnie czeka, na początku przekazywałem jej prawie na bieżąco informacje jakie sam dostawałem, w końcu z stresu i sam nie wiem co jeszcze mnie przytłoczyło okłamałem ją że reaktywowałem firmę, a tego nie zrobiłem i poszła kłótnia. Bardzo mi na niej zależy i chciałbym żebyśmy byli znowu parą. Były jeszcze kilka spraw o których nie moge oficjalnie mówić. Czy jestem notorycznym kłamca?